Więcej czadu!

Pump up the Volume, USA 1990

Mark, uczeń liceum, prowadzi piracką stację radiową. Jego audycje wprawiają w ekstazę koleżanki i kolegów, a rodziców i nauczycieli w gniew. Ci ostatni wszczynają obławę na nieokrzesanego radiowca.

Reżyseria:Allan Moyle

Czas trwania:125 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film obyczajowy

Więcej czadu! w telewizji

  • Christian Slater

    jako Mark

  • Samantha Mathis

    jako Nora

  • Annie Ross

    jako pani Creswood

  • Scott Paulin

    jako pan Hunter

  • Ellen Greene

    jako Jan Emerson

  • Ahmet Zappa

    jako Jamie

  • Allan Moyle

    Scenariusz

  • Allan Moyle

    Reżyseria

  • Janice Hampton

    Montaż

  • Larry Bock

    Montaż

  • Walt Lloyd

    Zdjęcia

  • Cliff Martinez

    Muzyka

Opis programu

Mark Hunter jest typowym, nieco zakompleksionym, zbuntowanym i rozczarowanym życiem nastolatkiem. Z rodzinnego Nowego Jorku, Mark przenosi się wraz z rodzicami do małego miasteczka w Arizonie, gdzie jego ojciec, Brian (Scott Paulin), dostaje posadę kierownika jednej z najznamienitszych szkół średnich w całym stanie. Mark nie potrafi znaleźć sobie miejsca w nowej szkole, ani nawiązać kontaktów towarzyskich z rówieśnikami. Żeby wyładować swój młodzieńczy gniew i dać upust zbuntowanej naturze, Mark zakłada jednoosobową piracką stację radiową, gdzie jako DJ Harry wygłasza w eterze gorące tyrady. Harry, alter ego małomównego i układnego Marka, jest jego całkowitym przeciwieństwem. I to właśnie tajemniczy DJ staje się rzecznikiem miejscowej młodzieży. To on głośno wyraża skrywane przez nastolatków lęki, frustracje i złość, piętnując tym samym obłudę i krótkowzroczność dorosłych. Harry przekonuje swoich słuchaczy, że każdy z nich ma prawo głośno wyrażać swoje niezadowolenie, przypomina im również, że ich obowiązkiem jest przeciwstawienie się niesprawiedliwości i kłamstwu. Nauczycielom i rodzicom nie podoba się piracka działalność tajemniczego radiowca. Prawdziwa nagonka na Harry'ego zaczyna się jednak dopiero po samobójstwie młodego słuchacza, poprzedzonym burzliwą rozmową z Harrym na antenie. Winą za tę tragedię media obarczają zbuntowanego DJ'a. Mark może na szczęście liczyć na wsparcie przyjaciół, przede wszystkim zakochanej w nim Nory. *** Film Allana Moyle'a opowiada o potrzebie głośnego wyrażania własnych emocji - gniewu, buntu, niezadowolenia, rozczarowania. Obraz pojawił się na ekranach w 1990 i, jak twierdzą niektórzy, podsumowywał dekadę indywidualizmu, a rozpoczynał dziesięciolecie kolektywizmu. Ukazane przez Moyle'a nastroje współczesnego pokolenia, stagnacja oraz niechęć do angażowania się w wywrotowe przedsięwzięcia stały się głównym tematem filmu. W swoim przesłaniu film dołącza się do głosów twierdzących, iż młodzież jest przyszłością i nadzieją ludzkości oraz, że w każdym z nas drzemie natura przywódcy.