Woda to dar

"Kto kontroluje wodę, kontroluje życie, a kto kontroluje życie, ten ma władzę" - te słowa brazylijskiego teologa Leonarda Boffa są dziś bardziej aktualne, niż kiedykolwiek. Na zapleczu świata zachodniego toczy się dziś bezwzględna walka. Naprzeciw międzynarodowych korporacji, Banku Światowego i rządów wielu krajów stoją zwykli ludzie. Stawką tej nierównej rywalizacji dla tych pierwszych są krociowe zyski, dla drugich - przeżycie. Szacuje się, że obrót wodą jest dziś trzecim największym źródłem dochodów, tuż za przemysłem energetycznym i paliwowym, choć zapewnienie jednej osobie niezbędnych dziesięciu litrów czystej wody dziennie wynosi zaledwie dwa dolary w skali roku. Gigantyczne korporacje gotowe są do tego, by sprywatyzować wodę za wszelką cenę. Im bardziej ta staje się towarem, tym bardziej nieosiągalna jest dla milionów ludzi. Francuska dziennikarka i reżyserka Irena Salina z niepokojem przyglądała się wzmagającemu kryzysowi wodnemu, aż w końcu postanowiła nakręcić o nim film. Dokument "Woda to dar" powstawał przez pięć lat, realizowany w niezliczonych miejscach na całym globie. "Odwiedziłam wiele krajów, w tym różne państwa afrykańskie oraz Boliwię, Kanadę, Indie, Francję i USA" - wylicza Salina - "Szybko zdałam sobie sprawę z tego, jak jednoczącą siłę posiada woda. Wszyscy jej potrzebujemy, wszyscy jej chcemy i - bardziej niż cokolwiek innego na świecie - łączy nas ona ze sobą. Ta uniwersalna idea stała się główną myślą mojego filmu".