Wolne chwile

Polska połowy lat 70. W małym miasteczku studencki teatr przygotowuje kolejną premierę. Młodemu reżyserowi Krzysztofowi Kwaśniewskiemu (Krzysztof Majchrzak) zależy na stworzeniu niecodziennego widowiska. Przedstawienie powstaje "na gorąco" podczas prób. W ustawionym na scenie dźwiękoszczelnym pudle aktorzy mają recytować fragmenty klasyki literackiej, a później ich "występy" ocenić ma widownia. Nie jest jednak pewne, czy w ogóle dojdzie do eksperymentu, bo w tym samym lokalu powstaje kabaret. Krzysztof nie poddaje się łatwo i zdobywa poparcie kierownika teatru, Mirka (Krzysztof Kiersznowski) i Mikołaja (Andrzej Wasilewski), przewodniczącego uczelnianej rady kultury. Tak inauguruje swoją działalność Teatr Większego Zaufania. Młody reżyser udziela wywiadów i przygotowuje się do pierwszego spektaklu. Premiera nie dochodzi jednak do skutku. Andrzej Barański debiutował w połowie lat 70. Od początku swojej kariery konsekwentnie prezentuje własny, indywidualny styl. Jego kameralne dramaty obyczajowe rozgrywają się zazwyczaj w scenerii polskiej prowincji i dotyczą wielkich i małych problemów zwykłych ludzi. Za swoje filmy otrzymał szereg wyróżnień, w tym: nagrodę za debiut na FPFF w Gdańsku'76 ("W domu"), Syrenkę Warszawską'83 ("Niech Cię odleci mara"), Nagrodę Specjalną Jury i nagrodę dziennikarzy na FPFF w Gdańsku'85 oraz nagrodę Forum Młodego Kina na MFF w Berlinie'86 ("Kobieta z prowincji"), Nagrodę Prezesa Komitetu ds. Radia i Telewizji'91 ("Nad rzeką, której nie ma") i Złotą Taśmę'94 ("Dwa księżyce"). Za rolę w "Wolnych chwilach" Krzysztof Majchrzak został w 1980 roku wyróżniony Nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego.