Wulkan Saint Helens - życie od zera

"Po raz pierwszy odwiedziłem Mount St. Helens na początku 1982 roku" - wspomina reżyser Jörg Daniel Hissen - "Pamiętam, że byłem zszokowany księżycowym krajobrazem, jaki pozostawiła po sobie erupcja. Na myśl przychodziła Hiroszima, lecz tutaj za kataklizm nie odpowiadał człowiek". Fascynacja słynnym wulkanem Mount St. Helens nakazała filmowcowi powrócić z kamerą w Góry Kaskadowe. Świat usłyszał o wulkanie Mount St. Helens 18 maja 1980 roku, kiedy potężna erupcja wyrzuciła w powietrze blisko jedną trzecią objętości góry. Wybuch miał siłę ok. czterystu megaton trotylu - dwadzieścia tysięcy razy więcej niż bomba atomowa zrzucona na Hiroszimę. Zniszczeniu uległo ponad sześćset km2 lasu, a słup popiołu wzbił się na wysokość osiemnastu kilometrów. Choć katastrofalna w skutkach, erupcja sprzed trzydziestu lat była jedną z pierwszych, jakie udało się trafnie przewidzieć wulkanologom. Na Mount St. Helens padł wzrok setek naukowców zainteresowanych destrukcyjnym fenomenem. Wkrótce po erupcji badacze ruszyli do działania, znajdując w miejscu eksplozji prawdziwe laboratorium. Dokument "Mount St. Helens" to opowieść o potędze natury, lecz także nieustępliwości życia, odnawiającego się nawet po gigantycznym kataklizmie.