Znaki rozpoznawcze. Karol Śliwka

Co sprawia, że wśród wielu znaków, które znajdują się w przestrzeni publicznej, jedne zapamiętujemy, a o innych szybko zapominamy? Czy na pewno potrzebujemy ładnych opakowań, etykiet i plakatów? Jaką wartość ma projektowanie użytkowe i czym jest kultura wizualna? Kim był człowiek, który urodził się w 1932 roku na Śląsku Cieszyńskim w niewielkiej wsi Harbutowice pod Skoczowem, w rodzinie luterańskiej, jako drugie dziecko Pawła i Marianny z Wojnarów? Co inspirowało tego znakomitego mistrza znaku, Karola Śliwkę, którego prace miały wpływ na codzienność kilku pokoleń? Skarbonka PKO, Kobra, Instytut Matki i Dziecka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych - to tylko kilka przykładów z ponad 400 znaków graficznych, jakie stworzył przez 60 lat, jednocześnie kształtując ikonosferę przestrzeni publicznej. Zaprojektowane przez Karola Śliwkę opakowania m.in.: czekolady Wedla, herbatników Jutrzenki, legendarnego proszku do prania "Bis", papierosów Giewont, Syrena i Morskie, etykiety rumu Seniorita, czy pudełka kosmetyków Wars, do dziś budzą entuzjazm wśród ludzi, którzy pamiętają czasy PRL - u. Choć wiele jego projektów nadal funkcjonuje w przestrzeni publicznej i w świadomości kolejnych pokoleń, to on sam jako ich autor wielokrotnie pozostaje anonimowy. Podczas projektowania Śliwka starał się dążyć do zminimalizowania stopnia skomplikowania grafiki przy równoczesnym zachowaniu pełni treści, którą powinien przekazać. Dzięki temu tworzył ciekawe kompozycje o prostej formie, komunikatywne i z wysokim poczuciem estetyki. Wychodził z założenia, że projekty graficzne mają przede wszystkim pracować, a nie wisieć w salach muzealnych. Historia jego życia to lekcja o szukaniu własnej drogi, gdy się czegoś bardzo chce oraz o artyście uznawanym za legendę polskiej grafiki i człowieku z wielkim dystansem do siebie.