Zwykła przeciętność

Muzea to zbiorowiska rzeczy, pochodzących z różnych epok historycznych. Z założenia eksponaty te mają być typowe i reprezentatywne dla danego okresu. A wszystko po to, żeby jak najlepiej oddać realia świata, który już minął. Problem pojawia się jednak, kiedy należy przygotować wystawę rzeczy przedstawiających czasy współczesne. Jak poprawnie dobrać eksponaty definiujące teraźniejszość? Gdzie leży granica między obiektywizmem doboru a subiektywizmem własnych doświadczeń i emocji? Kwestia ta na tyle zaciekawiła Michaela Madsena, że postanowił wykorzystać perspektywę muzealną do przedstawienia typowego życia oraz przeciętnych ludzi we współczesnej Danii. - Każde muzeum działa w oparciu ujednoliconą kategoryzację przedmiotów, po to by jak najlepiej przekazać fakty historyczne potomnym. Z duńskiego podręcznika dla muzealników wybrałem 12 kategorii i zadałem sobie pytanie, jakie obiekty z otacząjącego nas obecnie świata byłyby dla niego reprezentatywne - mówi reżyser. Dokument „Zwykła przeciętność” to 12 historii o ludziach i rzeczach pochodzących z Middlefart, miasteczka, które w mniemaniu Madsena jest najbardziej przeciętnym z przeciętnych. Tytuł każdej z 12 części to nazwa kategorii pochodząca z podręcznika, służącego do prawidłowego dobierania eksponatów w muzeum. Twórcy przyglądają się mieszkańcom Middlefart, ich zwyczajom, poglądom i relacjom z innym ludźmi. Jednocześnie poszukują przedmiotów, które umieszczone w muzeum najlepiej oddałyby współczesną rzeczywistość małej duńskiej wioski. Wśród nich są m.in. granitowy kamień płodności, dobowy raport policyjny i telefon komórkowy.