Aida

Opera Giuseppe Verdiego w czterech aktach w reżyserii Felixa Breisacha oraz Grahama Vicka. Wersja z Bregenz Festival 2009, w głównych rolach: Kevin Short (król Egiptu), Iano Tamar (Amneris), Tatiana Serjan (Aida), Rubens Pelizzari (Radames), Tigran Martirossian (Ramfis) oraz Iain Paterson (Amonastro). "Aida" powstała na zamówienie Ismaila Paszy, wicekróla Egiptu, miała uświetnić uroczyste otwarcie Kanału Sueskiego. Bezpośrednio do Verdiego zwrócił się z propozycją Paul Draneth Bey, założyciel pierwszej kolei w Egipcie i dyrektor Opery Kairskiej. Opera miała być wystawiona z okazji otwarcia Opery Kairskiej, jednak włoski kompozytor odmówił i ostatecznie wystawiono "Rigoletto" (6 listopada 1969). Kolejna prośba oficjeli z Egiptu, połączona ze zwiększonym honorarium dla kompozytora, spotkała się z pozytywną odpowiedzią Giuseppe Verdiego. Możliwe, że początkowo Verdi myślał o wielkim spektaklu. Jednak po zapoznaniu się z warunkami teatru w Kairze dzieło zostało dostosowane do możliwości opery (Opera Kairska była niewielkim budynkiem, na widowni mieściło się tylko 850 widzów; dla porównania La Scala w Mediolanie mieści 3600 osób). Sytuacja polityczna (wojna prusko - francuska 1870) opóźniła prapremierę opery, która ostatecznie miała miejsce w wigilię Bożego Narodzenia 1871 roku. Orkiestrą dyrygował Giovanni Bottesini, a dekoracje przygotował Auguste Mariette. Pierwsi wykonawcy tytułowych ról: Aida Antonietta Pozzoni, Radames Pietro Mangini, Amneris Eleonora Grossi, Amonasro Francesco Steller, Ramfis Paolo Medini. Akcja opery toczy się w starożytnym Egipcie, jest to historia nieszczęśliwej miłości tytułowej Aidy (etiopskiej niewolnicy) oraz Radamesa (wodza wojsk egipskich). W Radamesie kocha się także bez wzajemności Amneris, córka faraona. Wojska etiopskie atakują Egipt, Radames wiedzie wojska faraona do walki. Aida ma mieszane uczucia - z jednej strony życzy powodzenia swemu ukochanemu, ale to oznacza porażkę jej ziomków. Radames zwycięża i w blasku chwały wraca do Memfis, wiodąc za sobą orszak jeńców. Wśród nich znajduje się Amonastro, król etiopski i ojciec Aidy. Radames prosi o wolność dla jeńców. Ku jego rozpaczy, faraon nie uwalnia jedynie Aidy i Amonastro, jednocześnie w nagrodę za zwycięską kampanię ofiarowuje młodemu wodzowi rękę swej córki Amneris. Akcja obiera swój punkt kulminacyjny w noc przed zaplanowanym ślubem Radamesa i Amneris. Aida postanawia po raz ostatni spotkać się z ukochanym. Amonastro wie o miłości młodych, nakłania córkę, aby wyciągnęła od Radamesa tajemnice wojskowe Egipcjan. Radames ulega namowom, planuje wspólną ucieczkę z Aidą. Nagle wchodzi kapłan Ramfis i Amneris, zdrada Radamesa zostaje ujawniona. Zrozpaczony oddaje się on w ręce faraona, Aida z ojcem uciekają. Amneris zapewnia Radamesa, że jeśli ten przyrzeknie jej miłość, wyjedna mu łaskę u ojca. Ten jednak odmawia, nie odpowiada również na pytania sądu pod przewodnictwem Ramfisa, co potwierdza jego zdradę. Zostaje skazany na śmierć przez zamurowanie żywcem w grobowcu. Tu spotyka Aidę, która słysząc o wyroku postanowiła umrzeć z ukochanym. Połączeni uściskiem, spokojnie oczekują na śmierć. Nad grobowcem zrozpaczona Amneris błaga bogów o ukojenie serca.