Brat naszego Boga

W krakowskim teatrze im. Juliusza Słowackiego trwają przygotowania do premiery dramatu Karola Wojtyły "Brat naszego Boga". Odtwórca roli Adama Chmielowskiego opowiada wcześniejsze losy bohatera, niezapisane w tekście sztuki, sięgające 1863 r., kiedy 18-letni student i utalentowany malarz bierze udział w powstaniu styczniowym. Ranny w nogę trafia do rosyjskiej niewoli, gdzie noga zostaje amputowana. Do chorego przybywa proboszcz, by udzielić mu ostatniego namaszczenia. Chmielowski wraca do zdrowia ale, zaczyna poszukiwać drogi wyznaczonej mu przez Boga. Po malarskich studiach w Monachium artysta przybywa do Krakowa. Otoczony gronem przyjaciół, uważany jest za jednego z najzdolniejszych młodych plastyków. W tym miejscu rozpoczyna się akcja sztuki, jednak opowieść przenosi się z teatralnej sceny na ulice i we wnętrza XIX-wiecznego Krakowa. Pewnej nocy Adam i Maksymilian chronią się przed deszczem w bramie kamienicy na Kazimierzu. Za uchylonymi drzwiami, w mrocznym pomieszczeniu miejskiej "ogrzewalni", ukazują się twarze nędzarzy. Wstrząśnięty ich widokiem Adam coraz częściej, w tajemnicy przed przyjaciółmi, powraca do schroniska. Spotkanych na ulicy biedaków zaprasza do swej pracowni, by mogli przenocować. Kwestuje, odwiedza salony protektorów, by uzyskać od nich wsparcie dla przytuliska. Ostatecznie odrzuca blichtr sztuki i całkowicie poświęca się ubogim jako brat Albert. Rozgłos, jaki zdobywa jego postępowanie, sprawia, że władze miasta powierzają mu pieczę nad ogrzewalnią i jej mieszkańcami. Wśród jego antagonistów jest zarówno Gierymski, twardy liberał wyznający ideę indywidualnego sukcesu, jak i tajemniczy Nieznajomy (ucharakteryzowany na Lenina), człowiek, który wzywa do buntu przeciwko niesprawiedliwości społecznej. Potępia on miłosierdzie i dobroczynność jako dopełnienie poniżenia. Twierdzi, że tylko czynny opór pozwoli ludziom odzyskać godność. Niebawem miasto ogarniają zamieszki i demonstracje robotnicze mające zwolenników także w bractwie zakonnym Alberta.