Bułat Okudżawa. Głos nadziei

Archiwalny koncert Bułata Okudżawy ze Stuttgartu, który miał miejsce 31 października 1987 roku. Był to jeden z niewielu koncertów legendarnego barda rosyjskiego w "świecie zachodnim". Artysta został niezwykle ciepło powitany przez widownię. Na początku opowiedział krótko o sobie i prosił słuchaczy, aby nie obawiali się zadawać mu pytań, jeśli tylko będą czuli taką potrzebę. Zaśpiewał kilka swoich znanych pieśni, a w przerwach przy pomocy tłumacza odpowiadał na pytania widzów. Urodzony 9 maja 1924 roku w Moskwie Bułat Okudżawa był synem Gruzina i Ormianki. Jego rodzice byli zagorzałymi komunistami, jednak w epoce czystki stalinowskiej dosiegnęły ich represje - ojciec został rozstrzelany w 1937 roku, matkę zesłano do łagrów (wróciła do domu dopiero w 1956 roku na fali odwilży chruszczowskiej), a do Okudżawy przylgnęła łatka wroga ludu. Wychowywał się u babki, w 1942 roku przerwał naukę i zaciągnął się do wojska. Jak sam mówił podczas koncertu w Stuttgarcie, poszedł na front jako romantyk, chcący walczyć o wolność ojczyzny, jednak już po pięciu dniach stał się pacyfistą. Po wojnie pracował fizycznie, w trybie eksternistycznym skończył szkołę średnią i rozpoczął studia filologiczne na uniwersytecie w Tbilisi. W 1950 roku został nauczycielem w wiosce niedaleko Kaługi, wtedy też rozpoczął pisanie wierszy, do których sam tworzył akompaniament na gitarze. W 1956 roku jego matka wróciła z zesłania, on na fali odwilży wstąpił do partii i wrócił do Moskwy. Stawał się coraz bardziej sławny jako uliczny pieśniarz, który w zawoalowany sposób krytykował zniewolenie społeczeństwa przez reżim. Władza radziecka traktowała go nieufnie, miał wielkie problemy z publikacją swojej poezji i prozy (pisał powieści osadzone w realiach XIX - wiecznych), większość jego twróczości była dostępna w obiegu podziemnym. W czasach pierestrojki i głasnosti za rządów Gorbaczowa stał się również sławny za granicą i koncertował w zachodniej Europie. Zmarł w 1997 roku w Paryżu.