Caziel

Polska 2007

Dokument poświęcony jest sylwetce Kazimierza Zielenkiewicza. Przez lata był niedoceniany w ojczyźnie, za to stał się najbardziej znanym na świecie polskim malarzem.

Czas trwania:25 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film dokumentalny

Caziel w telewizji

Opis programu

Dokument poświęcony sylwetce polskiego malarza Kazimierza Zielenkiewicza. Artysta wyjechał na stałe do Paryża w 1937 roku. Tam zainspirował się kubizmem. Na stałe mieszkał w Anglii. Przez całe lata był niezauważony w kraju, za to stał się najbardziej znanym na świecie polskim malarzem. W filmie zamieszczone są zdjęcia z jego wystawy, archiwalia, a także fragmenty amatorskich filmów artysty. Twórczość Kazimierza Zielenkiewicza ciągle jeszcze czeka na swoje miejsce w historii sztuki. Zapadł głęboko w serca i pamięć wszystkich, którzy go znali, zwłaszcza tych z; kółka Henryka IV;, ochrzczonego tak od nazwy paryskiej kawiarni, w której spotykali się polscy malarze, pisarze, intelektualiści. Ukończył studia w warszawskiej ASP, w pracowni Tadeusza Pruszkowskiego. W 1937 roku - a miał wówczas lat 31 - wyjechał do Paryża, by już nigdy nie wrócić do Polski. Nad Sekwaną od razu zafascynowało go malarstwo Picassa, z którym później się zaprzyjaźnił. Wpływ wielkiego kubisty, a także malarstwa monumentalnego, widać w jego pracach, lecz w żadnym razie nie można go nazwać artystą wtórnym. Przeciwnie, Caziel - bo właśnie pod takim pseudonimem jest znany - wypracował własny, bardzo interesujący styl, widoczny już w płótnach z końca lat 30. i 40. Po wojnie miał Caziel dwie udane wystawy w londyńskiej galerii Grabowskiego, który zaczął usilnie namawiać artystę na przyjazd do Anglii. W 1968 roku Zielenkiewicz uległ tym namowom. W Isle Brewers w hrabstwie Somerset kupił rozpadający się młyn i zamienił go w cudowne miejsce, w którym przeżył 20 lat wraz z żoną Catherine Sinclair, także malarką, poznaną w Paryżu. Zmarł w sierpniu 1988 roku, krótko przed wystawą swoich prac w warszawskim Muzeum Narodowym. Uroki życia z Cazielem wspominają żona i córka Clementina Zielenkiewicz-Stieglar. O jego malarstwie mówią Adrian Mibus z galerii Whitford, Dorota Monkiewicz - historyk sztuki i kustosz warszawskiej wystawy oraz dr Janusz Zagrodzki - teoretyk sztuki. Realizatorzy filmu cytują ponadto fragmenty dziennika, który malarz prowadził niemal do ostatnich chwil życia.