Choinka strachu

Sierpień 1980 roku. Przez Polskę przetacza się fala strajków i demonstracji robotniczych. Ekipa telewizyjna odwiedza znanego pisarza w jego willi. Arogancki, cyniczny dziennikarz przeprowadza wywiad. Na jego prowokujące pytania i wyciąganie z jego życiorysu mało pochlebnych faktów, pisarz odpowiada banałami. Po wyjściu gościa jest jednak zdenerwowany. W trakcie bezsennej nocy rozważa, co bardziej mu się opłaca - artystycznie, prestiżowo, politycznie - jechać, czy nie jechać do strajkujacych na Wybrzeżu stoczniowców. Kilka miesięcy później pisarz obserwuje ludzi czekających przed gmachem sądu w Warszawie na zarejestrowanie NSZZ "Solidarność". W tłumie dostrzega znajomą twarz. Rozpoznaje agenta SB, który "opiekował się" nim w latach 50. Teraz bez problemu wprowadza pisarza do gmachu sądu, by mógł przyjrzeć się z bliska rozgrywającym się tu wydarzeniom. Panowie wymieniają wspomnienia. Można z nich wysnuć wniosek, skąd bierze się obecny oportunizm pisarza. "Choinka strachu" jest debiutem reżyserskim 59-letniego dziś Tomasza Lengrena. Syn słynnego grafika Zbigniewa Lengrena to również scenarzysta, aktor i scenograf kojarzony przede wszystkim z kinem lat 70. Wystąpił w filmach, tj.: "Trzeba zabić tę miłość", "Ziemia obiecana", "Dzieje grzechu", "Personel", "Klincz", "Przesłuchanie", "Zróbmy sobie wnuka". W jego reżyserskim dorobku jest fabuła "Tanie pieniądze" oraz liczne filmy dokumentalne. W obsadzie "Choinki strachu" znaleźli się wybitny aktor filmowy i teatralny Zbigniew Zapasiewicz ("Bez znieczulenia", "Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową") oraz dokumentalista Stanisław Manturzewski ("Więcej światła", "Himilsbach. Prawdy, bujdy, czarne dziury").