Cosmopolis

Gwiazda Sagi "Zmierzch" Robert Pattinson w roli nowojorskiego multimilionera, który zza szyby luksusowej limuzyny obserwuje, jak otaczający go świat pogrąża się w chaosie. Nowy Jork w niedalekiej przyszłości. Eric Packer (Robert Pattinson) jest dwudziestoośmioletnim multimilionerem. Mężczyzna uchodzi za "złote dziecko" Wall Street i niekwestionowanego króla światowej finansjery. Ma wszystko - pieniądze, splendor, piękne kobiety. Pewnego dnia Eric postanawia wybrać się do fryzjera. Gdy wsiada do swojej luksusowej limuzyny, by tam pojechać, zaczynają docierać do niego alarmujące informacje z giełdy. Przebijając się przez zatłoczone i niespokojne ulice Manhattanu, miliarder odbywa 24-godzinną podróż, która odmieni jego życie… Oparty na głośnej powieści Dona DeLillo film jest apokaliptyczną wizją świata późnego kapitalizmu. Przedstawia społeczeństwo w rozsypce, w którym nie istnieją żadne więzy, i ludzi dotkniętych emocjonalną pustką. Reżyserii obrazu podjął się jeden z najbardziej kontrowersyjnych współczesnych filmowców David Cronenberg. Ten pochodzący z Kanady twórca już w latach 80. zwrócił na siebie uwagę horrorami Wideodrom i Martwa strefa. Światowy rozgłos zyskał przebojem Mucha, a jego pozycję ugruntowały takie obrazy, jak szokująca opowieść o bliźniakach Nierozłączni, ekranizacja powieści Williama S. Burroughsa Nagi lunch czy prowokacyjny Crash: Niebezpieczne pożądanie (nagroda specjalna w Cannes). W 1999 roku zdobył berlińskiego Srebrnego Niedźwiedzia za obraz science fiction eXistenZ. Cronenberg nakręcił też nominowaną w dwóch kategoriach do Oscara Historię przemocy, thriller Wschodnie obietnice czy Niebezpieczną metodę, za którą był nominowany do Złotego Lwa. Do głównej roli w Cosmopolis zaangażował znanego z Sagi "Zmierzch" Roberta Pattinsona, który ku zaskoczeniu krytyków znakomicie poradził sobie z trudnym aktorskim zadaniem. Po mistrzowsku zrealizowana produkcja z hipnotycznymi zdjęciami Petera Suschitzky'ego (stałego współpracownika Cronenberga) ubiegała się o canneńską Złotą Palmę. Warto wspomnieć, że mottem zarówno powieści, jak i filmu jest cytat z wiersza Zbigniewa Herberta "Raport z oblężonego miasta".