Dobre życie

Dla tych, którzy nie mieli opływającego w bogactwo, idealnego dzieciństwa, pieniądze nie są w życiu najważniejsze. Ale dla 56-letniej Anne Mette to czas, do którego bardzo chciałaby wrócić. Jej rodzina była kiedyś bardzo zamożna i posiadała fortunę, z której dziś nie zostało już nic. Kobiety przeniosły się więc z wystawnej willi w Portugalii do skromnego, małego mieszkanka, które utrzymują z niewielkiej emerytury matki. Anne nie akceptuje zmiany. Nie umie i nie chce pogodzić się z faktem, że teraźniejszość jest daleka od przeszłości, a czasy jej bogactwa nieubłagalnie przeminęły. Odgrywa nadal małą dziewczynkę - rozpieszczoną córeczkę tatusia, dla której życie to czysta przyjemność, a praca to sfera najczarniejszego taboo. Matka Anne jest przerażona i wini się za piekło, w którym żyje córka. Z drugiej strony jednak wie, że jest jedyną osobą, która przypomina jej dzieciństwo. A Anne z kolei cały czas o nim marzy i co wieczór, z kieliszkiem czerwonego wina w dłoni, wraca myślami do ukochanych dla niej dobrych czasów. Film pokazuje dwie zupełnie różne od siebie kobiety, które próbują odnaleźć się w nowej sytuacji. Obserwowane przez kamerę przez wiele lat wydają się wzajemnie uzupełniać w irracjonalnej próbie cofnięcia czasu o kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt lat. Film był pokazywany na festiwalu IDFA 2010 oraz PLANETE+ DOC 2011.