Dobry Amerykanin

Ujawnione przez Edwarda Snowdena rewelacje na temat amerykańskiego systemu inwigilacji obywateli nie były pierwszym skandalem w historii amerykańskiego Biura Bezpieczeństwa Narodowego (NSA). Film ujawnia niezwykle niepokojące fakty, dowodzące, że korupcja, niekompetencja, arogancja, kłamstwa i osobiste ambicje oraz chciwość doprowadziły do zablokowania taniego i niezwykle skutecznego systemu monitoringu i analiz, który skutecznie mógł powstrzymać ataki terrorystyczne z 11 września 2001 roku. Po zakończeniu Zimnej Wojny w USA powstał cyfrowy system szpiegujący, który pozwalał na śledzenie każdego elektronicznego sygnału na Ziemi, filtrując grupę docelową i wyświetlając wyniki w czasierzeczywistym przy jednoczesnym poszanowaniu prywatności. System miał wbudowany moduł służący do ochrony danych osobowych. Narzędzie wydawało się idealne i zdaniem specjalistów absolutnie uniemożliwiłoby ataki terrorystyczne z 11 września. Z wyjątkiem jednej drobnej rzeczy - okazało się zbyt tanie. Z tego powodu szefostwo NSA zdusiło projekt w zalążku i to na trzy tygodnie przed atakiem na World Trade Center. Za innowacyjnym projektem krył się agent Bill Binney kryptomatematyk i były analityk NSA. Ujawnia on w filmie powody, dla których jego genialny pomysł został odrzucony na rzecz drogiego i całkiem bezużytecznego programu wywiadu, który z kolei miał jedną zaletę: tworzył setki miejsc pracy w agencji wywiadowczej i zapewniał sowite wynagrodzenie dla wielu byłych pracowników NSA. Film jest przykładem fascynującego politycznego thrillera śledzącego konspiracyjne działania NSA. Obserwujemy również niezwykle szczere wypowiedzi człowieka, który ma poczucie, że będąc częścią politycznej machiny ponosi współodpowiedzialnośćza tragedię z 2001 roku. Binney nie owija niczego w bawełnę, o wielu sprawach mówi otwarcie i brutalnie, choć jego oczy pokazują coś jeszcze innego zrezygnowanego człowieka, który nie był w stanie powstrzymać machiny, jaką jest wojna. Binney oficjalnie wypowiedział się przeciwko amerykańskiemu systemowi. Zrezygnował z pracy w październiku 2001 roku i zapewne nieprzypadkowo odszedł z niej tak szybko.