Don Juan

Rosja, Niżny Nowogród. Bohaterem filmu jest 22 - letni wycofany, niedojrzały społecznie, nieśmiały i nieporadny Oleg, student ekonomii. Ma objawy zespołu Aspergera i nie do końca dorósł jeszcze do roli mężczyzny. Jednak bardzo poszukuje akceptacji i miłości. Dominująca, neurotyczna i histeryczna matka Marina za wszelką cenę chce wyrwać syna z życiowego letargu i różnymi metodami próbuje otworzyć go na świat. Przede wszystkim jednak usiłuje znaleźć mu dziewczynę. Wymyśla niecodzienne terapie, aż w końcu znajduje teatralną grupę przygotowującą kostiumową wersję spektaklu "Don Juan", w którym Oleg ma zagrać tytułową rolę. Kontrast pomiędzy romantycznym stylem bycia legendarnego francuskiego libertyna a niedostatkami w osobowości Olega okazuje się tak wyraźny i silny, że prowadzona w ten sposób terapia nabiera ironicznego, wręcz satyrycznego wyrazu. Akcja ratowania Olega z życiowej depresji i zrobienia z niego mężczyzny ma jednak pozytywne zakończenie. Pomoc przychodzi nagle i z zupełnie nieoczekiwanej strony. Na horyzoncie pojawia się piękna aktorka Tania, która zmienia nieporadnego studenta nie do poznania. Najskuteczniejszą terapią dla Olega okazuje się jednak udział w filmie; to bycie przed kamerą trwale modyfikuje jego zachowanie i reakcje. Co się stało? To proste: my nauczyliśmy się czytać jego osobowość, a on nauczył się czytać nas samych. Zrozumiałem, że on wcale nie wygłupia się tak bardzo, jak sądziłem. Reżyser nazwał swój film dokumentalnym obrazem na poprawę nastroju. Film wygrał Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych w Amsterdamie IDFA.