Dźwięki podwodnego świata

Jeśli wsłuchasz się w świat ciszy przy pomocy ucha morskiego ssaka, natychmiast zatopisz się w warkotach, jękach, zawodzeniach i gwizdach. W tym świecie, gdzie widoczność ograniczona jest do 20 metrów, komunikacja odbywa się właśnie za pomocą dźwięków. Jest tutaj sto razy głośniej niż w lesie tropikalnym! Wyobraź sobie rozmowę dwóch delfinów: Pikuit to Stuito, Pikuit to Stuito! Chodźmy na ryby na tę samą skałę, co wczoraj!, Suito to Pikuit!, Popłynę przodem i prześlę ci radarowy obraz. Chociaż brzmi to jak science - fiction, to jednak jest całkowicie prawdziwe. A dowodzi tego wiele eksperymentów przeprowadzonych przez czołowych ekspertów z tej dziedziny na wielorybach i delfinach na Hawajach, w Hondurasie i na Florydzie. Eksperymenty te wyjaśniają też, w jaki sposób wieloryby mogą porozumiewać się na odległość 4000 kilometrów, a nawet i większych. Zwierzęta te są jednak w ogromnym w niebezpieczeństwie! 50 000 statków towarowych stale krzyżujących swoje szlaki na całej kuli ziemskiej, podwodne sejsmiczne poszukiwania ropy, które bombardują dna oceanów eksplozjami dwa razy głośniejszymi od myśliwców, a co gorsze: sonary o niskich częstotliwościach używane przez NATO w polowaniu na okręty podwodne, których pojedyncza wiązka może opróżnić z jego mieszkańców strefę 100000 kilometrów kwadratowych, są jedynie wstępnymi przykładami hałasów, które docierają każdego dnia do tych sonarnych zwierząt. Jeśli to piekło hałasu nie ustanie, wówczas ssaki morskie nie będą mogły porozumiewać się miedzy sobą i płynąć w obranym przez siebie kierunku, lecz będą na zawsze skazane na błąkanie się w odmętach oceanów, tam, gdzie je skieruje przypadek. Zagraża im nieuniknione wymieranie!