Eryk XIV

Dramat Augusta Strindberga (1849-1912), pochodzący z niezwykle bogatego literacko okresu zafascynowania szwedzkiego dramatopisarza historią narodową. W czteroleciu 1899-1903 powstała cała seria sztuk historycznych, m.in. "Saga rodu Folkungów", "Gustaw Waza", "Eryk XIV" (1899), "Gustaw Adolf", "Karol XII", "Królowa Krystyna", "Gustaw III". We wszystkich próbował Strindberg zespolić historię z psychologią. W dramacie poświęconym Erykowi XIV historycy literatury dopatrzyli się analogii z Szekspirowskim "Hamletem", a w postaci króla żyjącego na krawędzi obłędu dostrzegli stylizowany autoportret autora. Eryk XIV, syn Gustawa I, założyciela dynastii Wazów, zasiadał na tronie Szwecji zaledwie osiem lat. W 1568 r. został obalony i uwięziony przez możnowładców pod wodzą jego przyrodnich braci - Jana, księcia Finlandii, ożenionego z Katarzyną Jagiellonką, i Karola, księcia Sudermanii, późniejszego króla Szwecji Karola IX, sromotnie pobitego pod Kircholmem przez polskiego bratanka Zygmunta III Wazę. Eryk bezskutecznie starał się o rękę królowej angielskiej Elżbiety I z Tudorów albo Marii ze szkockiej dynastii Stuartów. Strindberga interesuje ten właśnie ostatni, trudny okres w życiu szwedzkiego monarchy.