„Dziewczyna z perłą” (Peter Webber 2003)
Delfty, rok 1665. Młoda Griet obejmuje posadę służącej w domu malarza Johannesa Vermeera, który zachwycony urodą dziewczyny, ale i jej artystyczną wrażliwością decyduje się namalować jej portret.
O zagadkowej dziewczynie z najsłynniejszego portretu Johannesa Vermeera kompletnie nic nie wiadomo, zatem to, co przedstawia film, to czysta fantazja. Nie o fakty zresztą tu są ważne, lecz subtelna historia niespełnionej miłości malarza i jego służącej oparta na porozumienie ludzi z różnych sfer społecznych, jednakowo wrażliwych i przez to sobie bliskich. “Dziewczyna z perłą” zachwyca nie tylko napięciem emocjonalnym, ale i cudownymi zdjęciami Eduarda Serry.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
„Wichrowe wzgórza” (Peter Kosminsky 1992)
Dzięki tej ekranizacji powieści Emily Brontë chmurny i dziki Heathcliff będzie miał już zawsze rysy i postać Ralpha Fiennesa. Opowieść o przeklętej miłości między cygańskim podrzutkiem, a piękną, nieokiełznaną Cathy Juliette Binoche, córką angielskiego ziemianina to ponadczasowy romans, w którym tragedia sąsiaduje z uniesieniem, a okrucieństwo z rozpaczą.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
„Przeminęło z wiatrem” (Victor Fleming 1939)
Tego filmu przedstawiać właściwie nie trzeba, to klasyk gatunku, produkcja która się nie starzeje i nadal zachwyca pod wszystkimi względami. Losy Scarlett O'Hary (Vivien Leigh), której beztroską przyszłość niszczy wojna secesyjna, a ona sama komplikuje sobie życie niewłaściwie ulokowanym uczuciem i obojętnością wobec zakochanego w niej Rhetta Butlera (Clark Gable) ogląda już kolejne pokolenie. To na pozór babski film, ale jego rozmach oraz iście kawalerski temperament głównych bohaterów powodują, że i panowie znajdują w nim coś dla siebie.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
„Pachnidło” (Tom Tykwer 2006)
Francja wiek XVIII. Jean-Baptiste Grenouille przychodzi na świat jako niechciane dziecko, obdarzone niepospolitym węchem. Pracując u perfumiarza Baldiniego, marzy o wydestylowaniu zapachu, jakiego jeszcze nikt nie stworzył. W tym celu zabija młode kobiety, by z ich ciał wydestylowywać zapach. Na miasteczko, w którym grasuje, pada strach.
Dla takich filmów jak “Pachnidło” powinno się stworzyć specjalną kategorię: film zmysłowy. Tykwer zrealizował obraz, w którym widz czuje nie tylko zapachy, ale feromony, które tak działają na Grenouille’a. “Pachnidło” to jednak przede wszystkim obraz rodzenia się patologiim choć mało kiedy obraz czyjejś dewiacji zyskuje tak niesamowitą oprawę plastyczną. Fluidy płynące z ekranu mają smak i zapach: targ cuchnie rybami, paryskie uliczki zapachem moczu, pracownia mistrza wionie stęchlizną, lawendowy aromat unosi się nad polami Grasse, a słodki, owocowy towarzyszy dziewczynie z mirabelkami. Dech zapierają cudowne widoki stosów różnobarwnych kwiatowych płatków. Jeśli dodamy, że film jak rasowy thriller trzyma w napięciu, a narracja z offu wprowadza element komediowy „Pachnidło” jest przykładem idealnej ekranizacji dzieła literackiego.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
