Franka

Film nosi charakter ballady o życiu i śmierci. Wpisany jest w ramy koncertu poświęconego pamięci Franciszki Cegielskiej, prezydent Gdyni (1990 1998), posłanki do Sejmu RP (1997 - 2000), Minister Zdrowia (1999 - 2000), zmarłej w 2000 r. po heroicznej walce z chorobą nowotworową. Towarzyszy mu muzyka jazzowa, współczesne kompozycje (tango) i muzyka klasyczna (Bach). Gdynianie mówili o niej w osobisty sposób: Franka, nasza Franka. Cieszyła się powszechną miłością mieszkańców. Dziś jeszcze młodzi freestylerzy śpiewają o niej piosenki na ulicach miasta. Była też żelazną Franką. Żelazną, bo wydawało się, że jest nie do zdarcia, że pokona wszelkie trudności. Taką sobie zdobyła w Gdyni i w Polsce opinię. Wszak wcześniej czy później wygrywała wszystkie bitwy. Prócz tej jednej o własne życie. Jej pogrzeb, który zgromadził kilkanaście tysięcy ludzi, był także swoistą manifestacją wobec tzw. klasy politycznej, zaszyfrowanym pytaniem: czemu wszyscy nie jesteście tacy jak ona? Jako prezydent Gdyni okazała się utalentowanym politykiem i menadżerem, jedną z tych silnych i obdarzonych wielką wyobraźnią indywidualności, dla których nie ma rzeczy niemożliwych. Stosowała niekonwencjonalne rozwiązania. Panuje powszechne przekonanie, że zajęła miejsce obok odważnego kreatora międzywojennej Gdyni - Eugeniusza Kwiatkowskiego wśród najwybitniejszych postaci w historii miasta. Jej życie nie było wolne od porażek. Kobieta polityk zawsze płaci wysoką cenę za swoje zaangażowanie. I o tej cenie także mówi film. W filmie wspominają Franciszkę jej bliscy (siostry, mąż), przyjaciele i współpracownicy, wśród nich: obecny prezydent Gdyni, Wojciech Szczurek, Maciej Płażyński, Jerzy Buzek. To film o niezwykłej kobiecie i niezwykłym mieście.