Gigante

Argentyna/Urugwaj 2009

Jara pracuje w supermarkecie, gdzie czuwa nad systemem monitoringu. Jego uwagę zwraca sprzątaczka Julia. Jara zaczyna śledzić ją za pomocą kamer. Z czasem obserwacja w pracy przestaje mu wystarczać.

Reżyseria:Adrián Biniez

Czas trwania:100 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Komediodramat

Gigante w telewizji

  • Horacio Camandule

    jako Jara

  • Leonor Svarcas

    jako Julia

  • Ernesto Liotti

    jako Danilo

  • Néstor Guzzini

    jako Tomás

  • Fabiana Charlo

    jako Mariela

  • Diego Artucio

    jako Omar

  • Adrián Biniez

    Scenariusz

  • Adrián Biniez

    Reżyseria

  • Arauco Hernández Holz

    Zdjęcia

  • Fernando Epstein

    Producent

Opis programu

Nagrodzony Srebrnym Niedźwiedziem na festiwalu w Berlinie debiutancki "Gigante" Adriána Binieza to nietypowa historia miłosna. Jara (Horacio Camandule) to samotny i nieśmiały mężczyzna po trzydziestce. Dorabia jako bramkarz w klubach, ale jego głównym zajęciem jest praca na nocnej zmianie w supermarkecie w Montevideo, gdzie czuwa nad systemem monitoringu. Praca nieabsorbująca i nudnawa, bo w sklepie właściwie nie dzieje się nic godnego obserwacji. Pewnego jednak dnia uwagę ochroniarza zwraca sprzątaczka Julia (Leonor Svarcas). Jara zaczyna śledzić ją za pomocą kamer przemysłowych. Z czasem obserwacja w miejscu pracy przestaje mu wystarczać? Temat voyeuryzmu w kinie wielokrotnie był podejmowany przez twórców filmowych - choćby przez Alfreda Hitchcocka w "Oknie na podwórze". Filmy takie, jak: "Taksówkarz", "Fatalne zauroczenie", czy "Zdjęcie w godzinę" można określić już jako stalker-movies, bo ich bohaterowie przekraczają granicę podglądactwa, wkraczając w życie obserwowanych ludzi. Tym, co wyróżnia na tym tle "Gigante", jest nastrój. Główny bohater, Jara, jest łagodny i niegroźny. Jego zachowanie wynika z nieśmiałości i nieumiejętności nawiązania realnych więzi z ludźmi. Monitorowanie - całkiem dosłowne - zachowań stało się dla niego swego rodzaju budowaniem relacji. Siłą "Gigante" jest minimalizm formalny - mało tu wizualnych fajerwerków i słów. Niezwykły efekt daje odwrócenie perspektywy - widz sympatyzuje z podglądaczem.