Gliniarze to dranie
A.C.A.B.: All Cops Are Bastards, Włochy/Francja 2012
Historia trójki policjantów z rzymskiej jednostki specjalnej, wykorzystywanej do tłumienia ulicznych burd i zamieszek. Mężczyźni często odpowiadają przemocą na przemoc.
Reżyseria:Stefano Sollima
Czas trwania:110 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat kryminalny
Gliniarze to dranie w telewizji
Pierfrancesco Favino
jako Cobra
Filippo Nigro
jako Negro
Marco Giallini
jako Mazinga
Andrea Sartoretti
jako Carletto
Domenico Diele
jako Adriano
Roberta Spagnuolo
jako Maria
Daniele Cesarano
Scenariusz
Barbara Petronio
Scenariusz
Leonardo Valenti
Scenariusz
Carlo Bonini
Scenariusz
Stefano Sollima
Reżyseria
Patrizio Marone
Montaż
Opis programu
Historia trójki policjantów z rzymskiej jednostki specjalnej, wykorzystywanej do tłumienia ulicznych burd i zamieszek. Kontrowersyjny obraz o odpowiadaniu przemocą na przemoc. Cobra (Pierfrancesco Favino), Negro (Filippo Nigro) i Mazinga (Marco Giallini) to trójka doświadczonych policjantów z jednostki Riot Squad, która pilnuje porządku na ulicach Rzymu. Walcząc z agresywnymi kibolami i skinheadami, mężczyźni sami często uciekają się do przemocy i nadużywania władzy. Praca, którą wykonują, odbija się na ich życiu osobistym. Pewnego dnia do grupy dołącza młody i porywczy rekrut, Adriano (Domenico Diele). Brutalność kolegów początkowo budzi w nim opór, ale wkrótce zaczyna rozumieć ich postępowanie. Surowy dramat kryminalny o brutalizacji życia na ulicach włoskich miast i zagrożeniach, z jakimi na co dzień spotykają się policjanci oddziałów prewencji. Twórcy filmu w realistyczny sposób pokazują, jak przemoc ze strony chuliganów rodzi w odpowiedzi agresję i brutalność stróżów prawa. Jednocześnie przyczyn tego zjawiska upatrują w trudnej sytuacji ekonomicznej, w jakiej znalazły się Włochy. Obraz debiutującego reżysera Stefano Sollimy (serial Opowieść kryminalna) powstał na kanwie opartej na faktach książki dziennikarza Carlo Boniniego pod tym samym tytułem (termin A.C.A.B. jest skrótem angielskiego zwrotu "All Cops are Bastards", używanego w środowiskach przestępczych w Wielkiej Brytanii, a w latach 70. spopularyzowanego przez subkulturę punków). W postacie głównych bohaterów sugestywnie wcielili się Pierfrancesco Favino (Bitwa El Alamein, Opowieść kryminalna), Filippo Nigro (On, ona i on, Okna) oraz Marco Giallini (Namiętność, Przyjaciel rodziny). Obraz zdobył sześć nominacji do prestiżowego Davida di Donatello (m.in. za zdjęcia i dla najlepszego nowego reżysera), dwie Srebrne Wstążki przyznawane przez włoskich krytyków oraz trzy nagrody specjalne na MFF w Moskwie. Budująca klimat filmu muzyka jest dziełem grupy Mokadelic.