Gustaw Holoubek - mój Kraków

Gustaw Holoubek spaceruje po krakowskich Błoniach i opowiada o swoim dzieciństwie i młodości. Wspomina miejsca, w których upłynęły mu "szczenięce lata": Zwierzyniec, Gimnazjum Bartłomieja Nowodworskiego, Wawel, kościół św. Franciszka, kopiec Kościuszki. Przywołuje czasy wojny, kiedy jako niespełna szesnastoletni chłopak, wspólnie z dziewięcioma kolegami i karabinem, zgłosił się do wojska. Mówi o niewoli w obozie jenieckim w Altengrabow, gdzie siedział - nie zdając sobie zresztą z tego sprawy - razem z Gałczyńskim. Jego gawęda obejmuje również pierwsze wtajemniczenia aktorskie, a więc egzamin wstępny do Szkoły Teatralnej i debiutanckie rólki w teatrze im. Słowackiego. Wspomnienia wielkiego aktora wzbogacają materiały filmowe i fotograficzne.