Hodowla pand

Mniej więcej sto kilometrów na zachód od stolicy prowincji Syczuan, Chengdu, leży Park Narodowy Wolong, o powierzchni dwustu tysięcy hektarów. W lipcu 2006 roku został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Przyrody jako ostoja dzikich pand, których w całych Chinach żyje na wolności ok. 1600 osobników. Na terenie parku znajduje się Centrum Badania i Ochrony Pandy Wielkiej, gdzie od dwudziestu lat trwają prace nad rozrodem pand w niewoli. Finansowany przez rząd ośrodek powstał w 1983 r., kiedy wskutek masowego wyginięcia bambusów wiele pand umarło z głodu, a życie pozostałych zostało poważnie zagrożone. Obecnie w ośrodku żyją 52 pandy, z czego tylko trzy urodzone na wolności. Na całym świecie żyje w niewoli ok. 200 tych zwierząt, a ośrodek w Walong jest największym ich schronieniem. Zatrudnieni tam naukowcy starają się możliwie wiernie odtworzyć naturalne warunki. Na terenie ośrodka znajduje się również klinika dla chorych zwierząt, którymi zajmuje się czterech weterynarzy. Ekipa filmowa przez pół roku podglądała pracę naukowców i opiekunów zwierząt. Rok 2006 był bardzo szczęśliwy, bo przyszło w nim na świat aż siedemnaście małych niedźwiadków. Pandy wielkie to tajemnicze zwierzęta, których życie naukowcy zaczynają dopiero poznawać. Ciąża u tych zwierząt trwa od trzech do sześciu miesięcy. Tak duża rozbieżność wynika z faktu, że zapłodnione jajo nie od razu się zagnieżdża, ale przez jakiś czas swobodnie krąży po macicy. Tuż po porodzie noworodek musi od razu zacząć piszczeć, w przeciwnym razie matka może go porzucić i młode zginie. Gdy rodzą się bliźnięta, większość matek zajmuje się tylko jednym potomkiem. Aby skłonić je do zajęcia się oboma, opiekunowie muszą się uciekać do podstępu. Próbują ukradkiem doić samice, aby uzyskane mleko dawać odrzuconym oseskom, albo też co kilka dni dokonują zamiany młodych, aby każde z rodzeństwa skorzystał po trochu z matczynego pokarmu. Naukowcom z Walong chodzi nie tylko o rozmnażanie pand.