Hotel Paradiso

Za kanwę scenariusza tej urokliwej komedii pomyłek posłużyła sztuka Georgesa Feydeau i Maurice'a Desvallieresa "L'hotel du libre echange" wystawiona po raz pierwszy w Paryżu w 1894 r. Peter Glenville przeniósł jej akcję do roku 1910. Zdjęcia kręcono w stolicy Francji. Piękna paryżanka Marcelle Cot setnie się nudzi jako żona zaniedbującego ją, nadętego architekta Henriego. Kiedy więc nadarza się okazja, umawia się na schadzkę ze swym nieśmiałym sąsiadem Benedictem Bonifacem, którego dominująca, lodowata żona Angelique ma właśnie spędzić noc u swojej siostry. Po kolacji w restauracji Marcelle i Benedict udają się do hotelu Paradiso, gdzie - jak się okazuje - przebywa też bratanek pana Cota, Maxime, oraz skłonna do flirtów pokojówka Benedicta, Victoire. Ale w prawdziwą panikę Marcelle i Benedict wpadają dopiero wtedy, gdy w hotelu zjawia się również przyjaciel Benedicta, prawnik, a wreszcie sam Henri Cot, który przyjechał skontrolować instalację wodno - kanalizacyjną w budynku. Niedoszli kochankowie muszą się przed nimi ukryć, co oczywiście wywołuje wiele zamieszania. Jakby tego było mało, w hotelu zjawia się jeszcze policja.