Jak za dawnych, dobrych czasów

K. Carter, Judd Omen, Marc Alaimo, Bill Zuckert, Jerry Houser, David Haskell, Chris Lemmon, Ed Griffith. Goldie Hawn i Chavy Chase w bezpretensjonalnej komedii romantycznej z wątkiem sensacyjnym w tle. Nick Gardenia jest znanym pisarzem pracującym właśnie nad nową powieścią. Domek nad morzem wydaje się idealnym miejscem, aby spokojnie pisać. Niestety pewnego dnia Nick zostaje porwany. Bandyci zmuszają go do napadu na bank. Podczas akcji twarz Nicka zostaje zarejestrowana przez jedną z kamer. Pisarz jest w potrzasku. Chcąc umknąć przed wymiarem sprawiedliwości, musi się ukryć. Postanawia poszukać pomocy u swojej byłej żony Glendy. Początkowo kobieta jest niechętna na ukrywanie poszukiwanego przez policję. W końcu lituje się nad eksmężem, dając mu schronienie pod swoim dachem. Sytuacja komplikuje się jednak z chwilą uświadomienia sobie przez Glendę, że przecież jej obecny mąż jest prokuratorem okręgowym. Do tego wszystkiego przygotowującym się do walki o fotel prokuratora generalnego. Jak za dawnych dobrych czasów to debiut reżysera seriali telewizyjnych Jaya Sandricha na dużym ekranie. Debiut udany, bo perypetie pisarza Nicka i jego byłej żony to nie tylko półtorej godziny świetnej rozrywki, ale także ukłon w stronę starych, klasycznych komedii amerykańskich. Akcja jest żywo prowadzona, z odpowiednim nerwem komediowym, a humor sytuacyjny uzupełniają dowcipne dialogi. Obraz Sandricha to nie tylko świetna filmowa robocizna, ale też aktorstwo. Twórcy nie przypadkiem postawili na pierwszoligowych aktorów. Goldie Hawn (Sugarland Express, Szeregowiec Benjamin, Ptaszek na uwięzi) oraz Chevy Chase (Szpiedzy tacy jak my, Fletch, Wspomnienia niewidzialnego człowieka) dają prawdziwy pokaz swojego komediowego talentu.