Jedźmy przed siebie

Nominowany do Złotej Palmy reżyserski debiut Jacka Nicholsona. Historia dwóch zaprzyjaźnionych studentów jako pretekst do ciekawych spostrzeżeń na temat Ameryki końca lat sześćdziesiątych. Bohaterami filmu są dwaj studenci dzielący ze sobą pokój w akademiku - Hector (William Tepper), który jest gwiazdą uczelnianej drużyny koszykówki, i Gabriel (Michael Margotta). Młodzi mężczyźni mają głowy pełne marzeń i odważnie patrzą w przyszłość. Każdy z nich jest zaabsorbowany swoimi sprawami. Hector romansuje z żoną jednego z profesorów (Karen Black), Gabriel stara się wykręcić od służby wojskowej. Kiedy jednak zdolny koszykarz dostaje propozycję gry w profesjonalnej lidze, między przyjaciółmi dochodzi do kłótni. Reżyserski debiut znakomitego aktora, nagrodzonego trzema Oscarami Jacka Nicholsona (artysta zrealizował później jeszcze dwa obrazy: Idąc na południe i Dwóch Jake'ów), który na swój pierwszy projekt wybrał powieść Jeremy'ego Larnera "Drive, he said". Przy pisaniu scenariusza wspomagali go Larner, Robert Towne (Oscar za scenariusz do Chinatown) i szerzej jeszcze wówczas nieznany Terrence Malick, wybitny scenarzysta i reżyser, nominowany do Oscara za Cienką czerwoną linię i Drzewo życia. Film spotkał się z ciepłym przyjęciem krytyków, którzy dostrzegli w nim wnikliwy (miejscami chaotyczny, miejscami genialny, jak pisał Roger Ebert) obraz dylematów i niepokojów ówczesnej Ameryki. Główne role zagrali debiutant William Tepper (La donna giusta, Do utraty tchu, Wieczór kawalerski) i Michael Margotta (Truskawkowe oświadczenie, Nigdy nie obiecywałem ci ogrodu pełnego róż, 9 1 tygodnia). Produkcja miała swoją premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, gdzie brała udział w konkursie głównym.