Jerzy Pilch. Wyznania człowieka piszącego po polsku

Zjawisko "Pilch" tylko na pozór koi raz na tydzień swoim absurdalnym humorem nasze skołatane nerwy i jednoczy nas wspólnym nachylaniem się nad ostatnią stronicą "Tygodnika Powszechnego". Tak naprawdę to ono wcale nie koi i nie jednoczy. Ono jątrzy i dzieli. Pilch nie pozwala nam ani na chwilę odetchnąć czystym powietrzem zasłużonej chwały, wciągnąć w tchawicę duszy zbiorowej ożywczego tlenu zadowolenia z siebie i dumyz własnych historycznych pierwszeństw oraz przodownictw... Wprawdzie krakowski prozaik i felietonista opuścił już "Tygodnik" i przeniósł się, ku powszechnemu zaskoczeniu i zniesmaczeniu niektórych,do "Polityki", ale wyrażoną przez Stanisława Barańczaka myśl realizatorzy filmu przyjęli za tezę dokumentalnego portretu autora "Spisu cudzołożnic" - dzieła zekranizowanego przez Jerzego Stuhra. Bohater urodził się w 1951 roku w Wiśle. Spędzone tam dzieciństwo odcisnęło się w utworach Pilcha. Równie istotne dla przyszłej drogi twórczej pisarza były przyjaźnie nawiązane w czasach studiów filologicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kraków jest magicznym miejscem akcji wielu opowiadań i felietonów. Za "Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej" z 1988 roku Jerzy Pilch uhonorowany został nagrodą imienia Kościelskich. Fragmenty prozy "leworęcznego okularnika z Wisły" czyta Jan Nowicki, w spektaklu telewizyjnym zrealizowanym na podstawie "Monologu z lisiej jamy"występuje Bogusław Linda, o bohaterze dokumentu mówią jego matka, żona,przyjaciele: między innymi profesor Marian Stala, Adam Szostkiewicz, Krzysztof Kozłowski, a także sam Pilch. On więcej i chętniej wypowiada się na temat rodzinnego kraju, w którym przyszło mu żyć, a także o literackich fascynacjach.