Jezioro marzeń

Po 15 latach małżeństwa Anna Kramer niespodziewanie dowiaduje się od swego męża, Rolfa, że ten zamierza się z nią rozwieść i związać z dużo młodszą kobietą, z którą spotyka się od prawie roku. Początkowo Anna chce wybaczyć mężowi zdradę: przecież nie ona pierwsza i nie ostatnia padła jej ofiarą. Ale Rolf wcale nie oczekuje wybaczenia: od dawna nie czuł się szczęśliwy w tym związku. Córka Anny i Rolfa, Natalie, wyjeżdża akurat do Paryża w ramach wymiany międzyszkolnej, więc kobieta zostaje sama. Swoimi problemami dzieli się z przyjaciółką, Trixi, która ma już wprawę w rozstawaniu się z partnerami: trzy razy się rozwodziła. Ale ona ma przynajmniej swoją ukochaną pracę, jest cenionym lekarzem. Anna nie skończyła studiów, poświęciła się rodzinie. Teraz tego żałuje, jest tylko gospodynią domową. Tym trudniej jej się pozbierać. Po rozwodzie, idąc za radą przyjaciółki, Anna wyjeżdża w rodzinne strony, zatrzymuje się u ojca, który pociesza ją, że Rolf z czasem zrozumie swój błąd i wróci do niej. Ale ona nie bardzo w to wierzy. W miasteczku spotyka dawną przyjaciółkę, fryzjerkę Lolę. Od niej dowiaduje się, że jej młodzieńcza miłość, Nick, teraz miejscowy policjant, pół roku wcześniej stracił żonę, która popełniła samobójstwo. Ich córka Isabelle od tamtej pory ma zaburzenia psychiczne, nic nie mówi. Mężczyzna jest załamany, zupełnie nie radzi sobie sam, obwinia siebie o śmierć żony. Szuka opiekunki do córki, ale nie może znaleźć odpowiedniej kandydatki. Kiedy Anna spotyka Nicka, proponuje mu, że ona zajmie się dziewczynką. Nick przyjmuje propozycję. Anna z oddaniem zajmuje się Izabelle, która akceptuje swoją nową opiekunkę. Za to Nick wpada w coraz większy dołek psychiczny: chociaż cenią go przełożeni, on sam uważa, że jest kiepskim policjantem. Gdy z powodu niegroźnego wypadku trafia na kilka dni do szpitala, Anna zamieszkuje z Isabelle, która coraz bardziej się do niej przywiązuje. Pod jej opieką dziewczynka zaczyna znowu mówić. Gdy Nick wraca ze szpitala do domu, jego dawne uczucie do Anny odżywa.