Kamczatka. Życie w cieniu wulkanów

Kamchatka. Life In the Shadow of the Volcanoes, Niemcy 2012

Na Kamczatce pierestrojka przyniosła załamanie gospodarki. Autorzy filmu pokazują, jak tworzy się tu nowa społeczność oraz jak tutejsi mieszkańcy odnajdują się w gospodarce rynkowej.

Reżyseria:Andreas Lünser

Czas trwania:43 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film dokumentalny

Kamczatka. Życie w cieniu wulkanów w telewizji

  • Andreas Lünser

    Reżyseria

  • Jürgen Staiger

    Zdjęcia

Opis programu

Kamczatka leży sześć tysięcy kilometrów od Moskwy, na półwyspie oblewanym przez Morze Beringa. Krótkie lata są ciepłe, zimą temperatura spada poniżej minus 30 stopni Celsjusza. Dziesiątki wulkanów wyrzucają do atmosfery popiół i gazy. Kamczatkę zamieszkują autochtoniczni Itelmeni, Alutorzy i Koriacy. Kamczatka to zapomniany świat na wschodzie Rosji. Kiedyś znajdowała się tam ważna baza wojskowa Układu Warszawskiego. Przez pół wieku był to obszar zamknięty, gdzie mieszkali tylko żołnierze, rybacy oraz rdzenne plemiona. Pierestrojka przyniosła załamanie miejscowej gospodarki. Do Rosji nie prowadzą żadne drogi. Można tu dotrzeć jedynie łodzią albo samolotem. Dziś na obszarze większym niż Niemcy mieszka 400 tysięcy ludzi, z czego ponad połowa w Pietropawłowsku Kamczackim. W czasach sowieckich głównym pracodawcą była Armia Czerwona. Dziś ludzie uczą się, jak sobie radzić w gospodarce rynkowej. Dimitrij był żołnierzem, a teraz jest mechanikiem w prywatnej firmie lotniczej. Rozwój turystyki zapewnia mu stałą pracę. Latem zabiera gości do parków narodowych. Stare śmigłowce trzeba sprawdzić przed każdym lotem. Śmigłowiec należy do podstawowych środków transportu. Dimitrij wyrusza na południe do Jeziora Kurylskiego, położonego o 400 kilometrów od Pietropawłowska. Większość turystów przybywa tu w lecie. Zimą burze śnieżne i niskie temperatury uniemożliwiają loty. W wojsku służył także Giennadij, druh Dmitrija. Giennadij nadal czuje się obywatelem radzieckim. Tak się przyzwyczaił. Podoba mu się tutaj. Chce tu żyć. Zresztą wielu tych, którzy wyjechali, wraca na Kamczatkę. Jak mówi Giennadij: ciągnie cię do siebie. Z kolei Jewgienij przyjechał na Kamczatkę jako lekarz w 1988 roku. Lekarze mało zarabiali, dlatego w okolicach Pietropawłowska założył własną firmę - wędzarnię ryb. Dziś Jewgienij zatrudnia 12 osób, a roczne obroty jego firmy wynoszą dwa miliony dolarów. Stać go na wysłanie córek do prywatnych szkół w Anglii. Tymczasem dorasta pierwsze pokolenie, które tutaj się urodziło. Co ich skłania do pozostania na krańcu świata? I czym to miejsce przyciąga tak wielu imigrantów? W filmie zobaczymy, jak na Kamczatce tworzy się nowa społeczność, jak ludzie odnajdują się w gospodarce rynkowej. Lata izolacji sprawiły, że zachowała się dziewicza przyroda. Jej także twórcy filmu poświęcili wiele miejsca w tym interesującym obrazie świata.