Klatki

Przewrotna opowieść o więźniu i strażniku, o trudnej do uchwycenia granicy pomiędzy wolnością a niewolą. Mirosław Kijowicz z ogromną konsekwencją powracał w swoich prostych filmach do jednego tematu: stosunku jednostki wobec systemu. Czasem jest to beztroski uczestnik manifestacji politycznej ("Sztandar"), czasem niewolnik we władzy pana ("Młyn"), innym znów razem kukła, w którą życie tchnął jej twórca ("Wiklinowy kosz"). Należące do tego nurtu "Klatki" zdobyły najwięcej nagród na międzynarodowych festiwalach zapewneze względu na przejrzystość układu między ofiarą i katem, w tym przypadku więźniem i strażnikiem. O wielkości filmu decydowała jednak pointa, ukazująca iluzoryczność każdej władzy. Czy ten, komu wydaje się, że ją posiada, jest naprawdę wolny?