Księga przestrzeni Odcinek 30 (Sezon 3) - Wakacje i woda

Streszczenie odcinka

W odcinku pokazujemy budynki i przestrzenie związane z wypoczynkiem, wakacjami i rekreacją nad wodą, obiekty rekreacyjnei hotelowe, służące letnikom i weekendowym wypadom mieszkańców miast. Pojawią się ośrodki wczasowe i apartamenty nad morzem i w górach, kompleks rekreacyjny nad jeziorami, a także ciekawie zagospodarowane przestrzenie publicznej nabrzeży. Przedstawimy: - Centrum Rekreacyjno - Sportowe nad jeziorem Ukiel w Olsztynie (Dżus GK, Restudio, Studio Projekt APA): ogromny zespół budynków i przestrzeni publicznych zaprojektowany dla mieszkańców Olsztyna (Plaża miejska), a także zawodników sportów wodnych (Centrum Kajakarstwa, Centrum Żeglarstwa), - Rosevia Resort w Jastrzębiej Górze (SAS): eksperymentalny zespół hotelowo - apartamentowy, zaprojektowany i wybudowany z wykorzystaniem technik prefabrykacji, łączący nowoczesną technologię z formami subtelnie nawiązującymi do tradycji architektury kaszubskiej, - Lemon Resort Spa w Gródku nad Dunajcem (Paprocki Architekci): unikatowa i mistrzowska rewitalizacja znakomitego ośrodka wczasowego z lat 60. projektu Lecha Skirzyńskiego, w wyjątkowej lokalizacji półwyspu oblanego wodami Jeziora Rożnowskiego, - Zespół Apartamenty Boulevard w Ustroniu Morskim (HS99): jedyny dotychczas na polskim wybrzeżu zespół apartamentów nad plażą, zaprojektowany w modernistycznej kontrze do stylistycznego chaosu i kakofonii nadbałtyckich miejscowości wczasowych, - Nabrzeże Paprocany w Tychach (RS+): nowatorskie i wielokrotnie nagradzane rozwiązanie bulwaru nad zalewem Paprocany, tworzącego rekreacyjne zaplecze przemysłowego miasta. O swoich projektach opowiadać będą: Marek Sietnicki (Rosevia Resort), Piotr Śmierzewski (Apartamenty Boulevard). Temat uzupełni esej Oskara Grąbczewskiego o futurystycznych konstrukcjach Ośrodka Postępu Technicznego na terenie chorzowskiego Parku Kultury i Wypoczynku. Ten niezwykły zespół budynków wystawienniczych, zaprojektowany na początku lat 60. przez śląskiego architekta Jerzego Gottfrieda i stanowiący wówczas awangardę w skali światowej, bezpowrotnie zniszczono, dając przykład braku szacunku dla wybitnej architektury drugiej połowy XX wieku.