Lebiodowe lata

Czasem poprzez anomalie pogodowe lub zmiany klimatu nie rodziły się plony. Podczas głodu do składników stosowanych w białoruskiej kuchni należały żołędzie, szczaw, kora drzew. Główne zaś miejsce należało do lebiody, rośliny, która stała się symbolem głodu. Lata 1932, 1933 i 1934 nie były najgorsze ze względu na pogodę. Owszem mógł zdarzyć się nieurodzaj, lecz wiosną trzydziestego czwartego obywatele BSRR zmuszeni byli jeść lebiodę, a kilkadziesiąt tysięcy Białorusinów nie przeżyło kwietnia. Jak mogło do tego dojść, żeby w rolniczym kraju ludzie tysiącami umierali z głodu? I jeszcze uważano to za szczęście...