Lenin wiecznie żywy

Program pt. "LENIN wiecznie żywy" opowiada fascynującą historię Nowej Huty i jej mieszkańców, którzy czynnie przeciwstawiali się obecności pomnika "wielkiego wodza" organizując zamachy, demonstracje oraz akcje mające na celu ośmieszenie symbolu ówczesnej władzy. W programie zobaczymy osoby, które były świadkami, a czasem sprawcami działań skierowanych przeciwko słynnemu pomnikowi Lenina. Film przybliży nam klimat epoki, usłyszymy relacje z pierwszej ręki, poznamy dziwne losy posągu radzieckiego wodza, który kiedyś, majestatyczny i dumny, budził niechęć i nienawiść, a dziś z kolczykiem w uchu i papierosem stanowi atrakcję turystyczną w Szwecji. Po wejściu do Polski, komuniści zadbali o nowe symbole swej władzy. Z czasem pomniki czy choćby popiersia wodza stawały się ozdobą każdego urzędu, szkoły, fabryki. Szybko jednak znaleźli się tacy, dla których te symbole stały się szansą do manifestowania nienawiści do władzy i systemu. Jednym z najczęściej "atakowanych" był właśnie pomnik Lenina w Nowej Hucie. W 1973 roku konkurs na pomnik wygrał prof. Marian Konieczny (autor warszawskiej Nike). Już wkrótce po uroczystym odsłonięciu monumetu, miał miejsce epizod zwiastujący problemy, z którymi miała się borykać ówczesna władza. Pewnego dnia, pod pomnikiem Lenina znaleziono stary rower i buty, a na pomniku widniał napis: " Zabierz rower, zabierz buty, i wynocha z Nowej Huty". Tak zaczęła się "partyzancka" walka z pomnikiem, a co za tym idzie, z władzą. Program "LENIN wiecznie żywy" nie jest opowieścią o historii pomnika, ale o ludziach, którzy go nienawidzili. Kim byli? Do czego byli skłonni się posunąć, byle zagrać władzy na nosie? Jak wyglądała ta walka z "wiecznie żywymi ideami" Lenina? Bohaterowie filmu opowiadają o różnych "akcjach", w których brali udział: o próbie zamachu, o przesłuchaniach, które objęły nawet dzieci z podstawówki, o tym, że zaułek za uszkodzonym po wybuchu Leninem nazywano Placem Włodka Urwipięty, słynną restaurację Stylowa - barem pod Kuternogą.