Magia Russica

W 1935 roku w Moskwie wyświetlono trzy filmy Walta Disneya. Na młodym wówczas adepcie sztuki filmowej, Fiodorze Chytruku, zrobiły one wręcz piorunujące wrażenie. To, co zobaczył na ekranie, wydało mu się niezwykłe. Zapewne nie przypuszczał wtedy, że kiedyś sam zostanie jednym z największych rosyjskich twórców animacji. Poprzez tę osobistą historię twórcy dokumentu odkrywają magiczną dziedzinę sztuki, którą przez lata zasłaniała Żelazna Kurtyna. W porównaniu z innymi - szczególnie literaturą i teatrem, filmy animowane, właściwe sztuce dziecięcej, z większą łatwością przedzierały się przez gęste sito radzieckiej cenzury. Podobnie jak inne instytucje w Związku Radzieckim, studia animacji Sojuzfilmu korzystały z pełnego wsparcia rządowego, co oznaczało hojne budżety i zapewniało dystrybucję w 112 tysiącach kin rozsianych po całym kraju. Taka sytuacja sprzyjała rozwojowi specyficznego stylu sztuki animatorskiej, przeznaczonego już nie wyłącznie dla dzieci. "Magia Russica" daje wyraz nie tylko trudnemu, choć przedstawionemu z humorem doświadczeniu radzieckiemu, ale także bogatemu dziedzictwu kulturalnemu Rosji z Puszkinem jako duchowym ojcem. Surowym spojrzeniem na proces twórczy, nie pozbawionym jednak magicznej aury, artyści odkrywają przed widzami swój sposób pojmowania sztuki, kina i relacji między nimi. "Magia Russica" jest odbiciem ich ducha.