Marylin, ostatnie seanse

Była zjawiskowo piękna, miała w sobie czar, któremu ulegali zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Lecz ani sława, ani niezwykła uroda nie zapewniły jej szczęścia. Zagadkowa śmierć 5 sierpnia 1962 r. umocniła tylko jej legendę symbolu seksu i jednocześnie obudziła liczne podejrzenia, pytania, domysły. Wątpliwości miał również John Miner, wówczas asystent kierownika zakładu medycyny sądowej, który uczestniczył w sekcji zwłok Marilyn Monroe. Wykryte w jej organizmie znaczne ilości środków nasennych skłoniły lekarzy do przyjęcia tezy o samobójczej śmierci aktorki, choć nie wykluczyły jednoznacznie kryminalnego podłoża jej zgonu i nie ucięły pikantnych plotek. Minerowi nie dawały spokoju taśmy magnetofonowe znalezione w domu Marilyn, nagrane przez nią w ostatnich tygodniach życia. Przez poprzedzające je dwa lata aktorka, uzależniona nie tylko od narkotyków i barbituranów, lecz także od psychoanalizy, zwierzała się regularnie Ralphowi Greensonowi, swojemu ostatniemu terapeucie, z którym połączyła ją szczególna więź. Greenson, intelektualista wykształcony w Szwajcarii, profesor psychiatrii na uniwersytecie w Los Angeles, zasłynął jako psychoterapeuta wielu innych gwiazd Hollywoodu, m.in. Tony'ego Curtisa, Franka Sinatry czy Vivien Leigh. Marilyn fascynowała go jako bogata osobowość, zachwycała jako kobieta i zarazem budziła uczucia opiekuńcze. Greenson był dla niej jak ojciec, którego nigdy nie miała. Ale świadomość jej pogarszającego się stanu, obawa, że nie zdoła jej jednak uratować, zmusiła Greensona wiosną 1962 r. do wyjazdu z Los Angeles. Marilyn została sama ze swoimi problemami, chociaż Greenson nadal często do niej dzwonił.