Max Tundra w CDQ

Program jest zapisem koncertu brytyjskiego muzyka Maxa Tundry z 6 października 2006 roku w warszawskim CDQ. Składa się z trzech części. Rejestrację koncertu live, który jest najważniejszą, docelową częścią programu, poprzedza krótkie wprowadzenie i wywiad z artystami. Max Tundra (właściwie Ben Jacobson) to jedno z największych odkryć muzyki awangardowej końca XX wieku. Londyński muzyk kojarzy z sobą najróżniejsze dźwięki - od fortepianowego quasi - standardu po zakłócenia telefoniczne, folkowe piszczały, pacyficzno - wyspiarskie rytmy, post - tortoisowe postposty, sonicowe przestery, jaskrawe elementy tzw. avantpopu i jeszcze wiele innych. Tundra przyznaje, że to, co robi, zawdzięcza poczuciu humoru i dystansowi do tzw. sztuki. Jego pierwsze nastoletnie nagrania powstawały na komputerze Commodore Amiga. Dziś często komponuje w podróży, używając małego przenośnego sekwencera Yamahy, działającego na baterie. "Jeśli potrzebuję jakiegoś instrumentu, to zdobywam go i uczę się na nim grać" - mówi Tundra. Nic więc dziwnego, że na swoich płytach sam gra na perkusji, puzonie, gitarach, wiolonczeli, syntezatorach, a nawet na bandżo. W jego krótkich, kolażowych, kompozycjach miesza się wszystko - pop, rhythm'n'blues, electro z lat 80. , czasem jazz, kabaret, niekiedy rock. Najważniejsze jest jednak to, że indywidualny styl Max Tundry jest rozpoznawalny w każdym z jego utworów, mimo że różnice między nimi są naprawdę radykalne.