Między złem a głębokim, błękitnym oceanem

Nikos jest człowiekiem po ciężkich przeżyciach, ciągle powracają do niego wspomnienia o ukochanej kobiecie i związanych z tą miłością dramatycznych wydarzeniach. By o nich zapomnieć, Nikos pogrąża się w opiumowym nałogu. Początkowo nie zwraca uwagi na 10-letnią Li, która chce mu pomóc przy sprzątaniu kajuty i praniu jego rzeczy. Li, jak tysiące podobnych jej biedaków, mieszka z dziadkami na łodzi. Wiedzie pracowite życie, narażone stale na głód i przemoc. Opiekuje się maleńkim braciszkiem, którego dźwiga w przytroczonym do pleców nosidełku. Instynktownie wyczuwa potrzebę uczucia i samotność marynarza. W ciągu tygodnia, gdy statek stoi w porcie, a załoga - obijając się, pijąc i zadając z prostytutkami - czeka na wypłatę od zbankrutowanego armatora, między mężczyzną i dzieckiem nawiązuje się stopniowo nić porozumienia. Mimo trudnych warunków, dziewczynka zachowała optymizm i nadzieję. Dzięki niej Nikos, nieznajdujący wspólnego języka z kolegami ze statku, wydobywa się odrętwienia i bierności, w które tak długo uciekał. Czy znów zacznie żyć? Film powstał bardzo tanim kosztem, lecz gwarancją jego jakości jest udział Stephena Rea ("Gra pozorów", "Pret-a-porter", "Obywatel X"), który zachwycił się scenariuszem i wyraził zgodę na występ, nie znając wcześniej żadnego filmu Marion Hansel. Partneruje mu filigranowa Ling Chu znaleziona w Londynie i wybrana spośród setek kandydatek. Nastrojowa muzyka jest dziełem Flamanda Wima Mertensa, który współpracował m.in. z Peterem Greenawayem.