Miłość na Madagaskarze
Polska 2000
Johnny Ritter jest samotnym i zgorzkniałym właścicielem podupadającego kina w Wiedniu. Pewnego dnia wydarza się coś, co wyrywa go z otępienia - Johnny wyrusza na szaleńczą eskapadę do Cannes.
Reżyseria:Waldemar Krzystek
Czas trwania:75 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Teatr/Spektakl teatralny
Miłość na Madagaskarze w telewizji
Twórcy
Waldemar Krzystek
Reżyseria
Tomasz Dobrowolski
Zdjęcia
Zbigniew Karnecki
Muzyka
Barbara Komosińska
Scenografia
Barbara Drozdowska
Scenografia
Opis programu
Peter Turrini to urodzony w 1944 roku prozaik i dramaturg austriacki, który już od czasów debiutu (1971) zyskał dwuznaczną sławę skandalisty. Większość jego sztuk spotykał podobny los - entuzjastyczne recenzje i aplauz widowni, a z drugiej strony głosy oburzenia ze strony rozmaitych środowisk. Turrini znany jest również w Polsce. Jego dramaty pojawiają się co jakiś czas na naszych scenach (m. in. "Alpejskie zorze" w stołecznym Dramatycznym), w rocznikach "Dialogu" można znaleźć tłumaczenia najważniejszych utworów pisarza (debiutanckie "Polowanie na szczury", "Józef i Maria", wspomniane "Alpejskie zorze", "Dzieciobójstwo", "Bitwa pod Wiedniem"). Powstałą w 1998 roku "Miłość na Madagaskarze" Turrini nieco wielkodusznie zadedykował "pozbawionemu fantazji". Głównym bohaterem tego pesymistycznego dramatu jest Johnny Ritter, starzejący się właściciel podupadającego kina na peryferiach Wiednia. Samotny, zgorzkniały, pozbawiony wszelkich złudzeń stoi na krawędzi finansowego i egzystencjalnego bankructwa. Jedynymi jaśniejszymi chwilami w jego życiu są te, kiedy popija wino przed zdjęciem swego idola - Klausa Kinskiego. I jakby w nagrodę, od blondwłosego gwiazdora przychodzi impuls, wyrywający Rittera z otępienia. Złożony chorobą Kinski każe Johnny'emu za pożyczone pieniądze jechać do Cannes i spotkać się tam z południowoamerykańskimi mafiosami, którzy chcą "wyprać" trochę brudnych pieniędzy, inwestując je w nowy film z udziałem aktora. Sam zainteresowany leży w szpitalu i na gwałt potrzebuje środków na dalszą kurację. Ritter, choć całkowicie pozbawiony fantazji, ma odegrać rolę doświadczonego producenta, podpisać kontrakt i zainkasować gotówkę. Johnny wyrusza więc w szaleńczą z jego punktu widzenia eskapadę. Mimo początkowych trudności udaje mu się pomyślnie sfinalizować negocjacje z mafią. Spotyka też kobietę, z którą - po raz pierwszy od lat - może w miarę szczerze porozmawiać, niosąc w ten sposób ulgę swemu znękanemu wnętrzu. Nieoczekiwanie zaczyna w nim kiełkować pragnienie autentycznego uczucia.