Miłosne piekło

Oryginalny filmowy eksperyment awangardowego twórcy Shiona Sono: historia zaniedbywanej przez męża kobiety, która odkrywa swoją seksualność. Izumi Kikuchi (Megumi Kagurazaka) jest przykładną gospodynią domową, żoną popularnego pisarza. Kobieta mieszka w luksusowym apartamencie w centrum Tokio. Nie czuje się jednak szczęśliwa. Izumi żyje w cieniu sławnego męża, który ją zaniedbuje, a jej codzienność wypełniają rutynowe czynności. Pewnego dnia, zupełnie niespodziewanie, otrzymuje propozycję pozowania do zdjęć. Szybko jednak okazuje się, że nie będzie to niewinna sesja. Izumi przełamuje swoje opory i odkrywa radość płynącą z wyzwolenia stłumionej dotąd seksualności. Jej historia splata się także z losami dwóch innych kobiet - policjantki Kazuko (Miki Mizuno) prowadzącej śledztwo w sprawie makabrycznego morderstwa w jednym z tokijskich "hoteli miłości" i Mitsuko (Makoto Togashi) - wykładowczyni literatury, która wiedzie podwójne życie. Hipnotyzująca podróż do świata płatnego seksu, perwersji, przemocy oraz szaleństwa. Reżyserem tego pełnego śmiałych scen i nagości obrazu jest jeden z najoryginalniejszych i zarazem najbardziej kontrowersyjnych twórców współczesnego japońskiego kina, nagradzany na festiwalach w Berlinie i Karlowych Warach Shion Sono (Klub samobójców, Strange Circus, Love Exposure, Himizu - nominacja do weneckiego Złotego Lwa), który jest także znanym poetą i performerem. Filmy Sono stanowią piorunującą mieszankę stylów i emocji, wyróżniają się też niezwykłą formą wizualną. Krytyka w odniesieniu do jego dzieł używa takich przymiotników jak "histeryczne", "poetyckie", "mroczne", "intensywne" czy "transgresyjne". Miłosne piekło jest ostatnim ogniwem tzw. "trylogii nienawiści", której dwie pierwsze części to Love Exposure (jap. Ai no mukidashi) i Cold Fish (jap. Tsumetai nettaigyo). W pokazywanym na festiwalu w Cannes filmie w główne role wcieliły się Megumi Kagurazaka (Puraido, Cold Fish, Himizu), Miki Mizuno i Makoto Togashi.