Minister

Uhonorowany w Cannes Nagrodą FIPRESCI, nominowany do 11 Cezarów francuski dramat osadzony w świecie polityki, ze świetnymi rolami Oliviera Gourmeta i Michela Blanca. Czterdziestokilkuletni Bertrand Saint-Jean (Olivier Gourmet) jest ministrem transportu, centrystą w ultraliberalnym rządzie republiki francuskiej. Na scenie politycznej nie ma ugruntowanego wizerunku i poza ambicją nic do zaoferowania. W sprawowaniu urzędu wspiera go wieloletni przyjaciel, dyrektor gabinetu Gilles (Michel Blanc) i rzeczniczka prasowa Pauline (Zabou Breitman). Pewnej nocy zapracowanego i zestresowanego Bertranda budzi ze snu telefon. Na górskiej drodze w zasypanych śniegiem Ardenach rozbił się autokar wiozący dzieci. Jest kilka śmiertelnych ofiar. Minister natychmiast udaje się na miejsce wypadku, pochyla w milczeniu nad zabitymi, a w wygłoszonym przemówieniu składa kondolencje rodzinom ofiar i obiecuje pomoc. Przed kamerami buduje wreszcie swój wizerunek medialny. Kontynuuje go następnie w porannej audycji na żywo, w której znany dziennikarz domaga się od niego określenia "własnej misji". Przygotowane przez rzeczniczkę kwestie brzmią w jego ustach osobiście i szczerze. Jest przeciwny prywatyzacji dworców w Metz i Reims, chociaż projekt taki forsuje jego kolega z rządu, minister finansów Peralta (François Vincentelli). Kino od czas do czasu wnika w świat polityki. Robi to również filmem "Minister" reżyser i autor scenariusza Pierre Schöller ("Zero defaut", "Wersal"). Obraz ten nie służy żadnej indoktrynacji i nie stara się przekonać odbiorcy do poglądów osoby portretowanej, ale wychodzi z założenia, że polityk to też człowiek, w którego działalność wpisana jest konfrontacja z nieszczęściami różnego kalibru. Pierre Schöller nie wywodzi się ze środowiska politycznego, ale interesuje go zaangażowane dziennikarstwo, opowiadające o społeczeństwie. Prace nad realizacją filmu, którego oryginalny tytuł brzmi "Służba stanu", trwały 7 lat. Pisząc scenariusz dużo czytał na temat władzy, jej mechanizmów i struktur, odwiedzał parlament, korzystał z artykułów prasowych, zgromadził aż 300 zdjęć polityków, które potem starał się wiernie przenieść na filmowy ekran. Istotnych wskazówek udzielił mu były prywatny sekretarz ministra transportu, fotograf, pracujący dla francuskiego dziennika "Liberation". "Minister" przedstawia zwykłe fakty z życia polityków egzystujących w społeczeństwie obsesyjnie uzależnionym od technologii i mediów. To film o władzy, ale w psychologicznym jej wymiarze. Tytułowy bohater ma wrażliwość socjalną i sprecyzowane przekonania, ale w świecie polityki nie ma miejsca na jednostkowe wybory. To wypadkowa działań ludzi, którzy razem pracują, mają wspólny cel i przekonania. Wszyscy są powiązani i współodpowiedzialni. Minister może brać udział w przygotowaniu przemówienia, może szczerze wierzyć w przekaz, ale najczęściej nie jest jego autorem. W świetle jupiterów reprezentuje interesy partii i rządu, a szybkość podejmowania decyzji jest warunkiem utrzymania się u władzy. Bertrand Saint-Jean próbuje wykorzystać swoją funkcję do realizacji wyraźnie określonych celów, ale działania te rozbijają się o rzeczywistość sondaży, kalkulacji i personalnych zależności. "Minister" jest zbudowany na znakomitych kreacjach Oliviera Gourmeta ("Syn", "Anioł nad morzem", "Nic do oclenia", "Chłopiec na rowerze") oraz Michela Blanca ("Pan Hire", "Przystojny szuka żony", "Świadkowie") w roli dyskretnego dyrektora gabinetu ministra. W postać tymczasowo zatrudnionego kierowcy służbowego samochodu, gdzie rozgrywa się duża część filmu, wcielił się amator Sylvain Deblé. "Minister" dostał w Cannes Nagrodę FIPRESCI dla najlepszego filmu pozakonkursowego, a z 11 nominacji do Cezara 2012 nagrodę otrzymali: Michel Blanc (najlepszy aktor drugoplanowy), Pierre Schöller (najlepszy scenariusz oryginalny) oraz Jean-Pierre Laforce, Julie Brenta i Olivier Hespel (najlepszy dźwięk).