Na wskroś nowoczesna Millie

Ameryka, lata 20. Millie Dillmount (Julie Andrews) opuszcza rodzinne miasteczko na Środkowym Zachodzie i jedzie do Nowego Jorku. Zatrzymuje się w hotelu dla kobiet, gdzie zaprzyjaźnia się z Dorothy Brown (Mary Tyler Moore). Obie nie zdają sobie sprawy, że w rzeczywistości hotel jest tylko przykrywką dla handlu kobietami, którym trudni się zarządzająca nim pani Meers (Beatrice Lillie). Marzeniem Millie jest zostać sekretarką przystojnego, bogatego i co najważniejsze samotnego szefa. Podejmuje więc pracę w biurze Trevora Graydona (John Gavin), który wydaje się spełniać wszystkie te warunki. By go uwieść, zmienia wizerunek. Z prowincjuszki przeistacza się w przebojową mieszczkę, która słucha jazzu i śledzi najnowsze trendy w modzie. Niestety, przełożony nie zwraca na nią uwagi, za to wpada mu w oko Dorothy. W Millie zakochuje się natomiast skromny sprzedawca spinaczy Jimmy Smith (James Fox), który, mimo całej sympatii, jaką budzi, nie wydaje się wystarczająco dobrą partią na męża. Pewnego dnia Jimmy i Millie z przerażeniem odkrywają zaginięcie Dorothy. Proceder pani Meers wychodzi na jaw. George Roy Hill zapisał się w historii kinematografii jako autor westernowego "Butch Cassidy i Sundance Kid" i gangsterskiego klasyku "Żądło". Oba filmy osiągnęły ogromny sukces kasowy i artystyczny. Realizując w 1967 roku "Na wskroś nowoczesną Millie", swój jedyny w karierze musical, Hill był tuż przed oszałamiającymi sukcesami filmów z niezapomnianym duetem aktorskim Paul Newman - Robert Redford. Postrzegano go wciąż jedynie jako sprawnego rzemieślnika, ale perypetie naiwnej prowincjuszki w wielkomiejskim świecie już zwiastowały wielkie osiągnięcia reżysera, przynosząc nominacje aż do 7 Oscarów. Ostatecznie statuetka Amerykańskiej Akademii Filmowej trafiła do twórcy muzyki Elmera Bernsteina. Tytułowa Millie z filmu Hilla to symbol, a zarazem satyryczny obraz wyzwolonej kobiety epoki jazzu i obyczajowych przemian.