„Kolekcjoner” (Wiliam Wyler, 1965)
Od podziwu do obsesji - tak można streścić fabułę „Kolekcjonera”, którego oglądałam lata temu, a jednak pamiętam do dziś. Może dlatego, że bohater filmu jest złem ukrytym w zwykłym, szarym człowieku jakich tysiące mijamy na ulicy. Fryderyk Clegg jest nieśmiałym młodym mężczyzną, pracuje jako niczym się nie wyróżniający urzędnik bankowy.
Pewnego dnia mężczyzna otrzymuje duży spadek i kupuje dom na wsi. Ma piękne hobby jakim jest kolekcjonowanie motyli. Ma też jednak inne hobby. Tygodniami obserwuje pewna piękną dziewczynę, młodziutką studentkę malarstwa, Mirandę Grey, którą pewnego dnia poznawszy jej zwyczaje niepostrzeżenie porywa z ulicy. Pragnie, by kobieta odwzajemniała jego uczucie. Nie krzywdzi jej z premedytacją, traktuje z szacunkiem, dba o nią, kupuje wszystko, czego potrzebuje. Nie daje jej jedynie wolności. Dziewczyna oczywiście próbuje wymknąć się z piwnicy, przechytrzyć go, obiecać wszystko czego ten chce, próbuje go uwieść, oszukać. W końcu uświadamia sobie, że jest dla niego kolejnym motylem w kolekcji.
Terence Stamp zagrał Clegga koncertowo! Jego bohater - to co robi - uważa za jedyny sposób, by osiągnąć swój cel, by wymarzona kobieta dostrzegła w nim wrażliwego i uczuciowego mężczyznę. Nie czuje, że odebranie jej wolności już jest przemocą, że jego miłość to patologiczna obsesja. To skomplikowana, wielowymiarowa postać, bo w błękitnych oczach chłopaka można odczytać zarówno okrucieństwo, jak i rozpaczliwe wołanie „kochaj mnie”. Po tym filmie najbardziej niebezpieczni mogą się wydać nie psychopatyczni mordercy, ale ci nieśmiali mili mężczyźni z dużymi kompleksami!
„Small World” (Patryk Vega, 2021)
Co ciekawe, nurt filmów o porwaniach niezbyt przyjął się na polskim gruncie. Czyżby polscy twórcy nie widzieli w tym potencjału? Trudno znaleźć jakieś godne uwagi polskie filmy o porwaniach z ostatnich lat. Próbował to zmienić Patryk Vega, który w 2021 roku pokazał swój od dawna oczekiwany film „Small World” z Piotrem Adamczykiem i Julią Wieniawą w rolach głównych. Film nie został dobrze przyjęty przez widzów, a szkoda, bo Vega w nim trochę odbił od charakterystycznego dla siebie stylu i podążał wyłącznie za jedną historią, poważnie podchodząc do tematyki handlu ludźmi. Widać było, że jest to film zrobiony z rozmachem, w lokacjach na całym świecie, w dodatku z międzynarodową i cenioną obsadą. Za tę próbę podjęcia tematu Vedze należy się duży plus.
