Najszczęśliwsze lata wojny
15 Amore, Australia 1998
W trakcie II wojny światowej do Australii na przymusowe roboty przyjeżdża ok. 17 tys. włoskich jeńców wojennych. Wśród nich są Alfredo i Joseph, którzy trafiają na farmę Dorothy MacLaren.
Reżyseria:Maurice Murphy
Czas trwania:115 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat obyczajowy
Najszczęśliwsze lata wojny w telewizji
Lisa Hensley
jako Dorothy
Steve Bastoni
jako Alfredo
Domenic Galati
jako Joseph
Tara Jakszewicz
jako Rachel
Gertraud Ingeborg
jako pani Gutman
Rhiana Griffith
jako Mercia
Maurice Murphy
Scenariusz
Maurice Murphy
Reżyseria
Dana Hughes
Montaż
John Brock
Zdjęcia
Carlo Giacco
Muzyka
Maurice Murphy
Producent
Opis programu
Nostalgiczny, oparty prawdopodobnie na wątkach autobiograficznych, autorski film Maurice'a Murphy. W czasie II wojny światowej do Australii trafia ok. 17 tys. włoskich jeńców wojennych skierowanych tam na przymusowe roboty. Wielu z nich bardzo chwali sobie tę zsyłkę: w Australii czują się znacznie bezpieczniej niż w Europie, a praca, którą wykonują, nie różni się bardzo od tego, co robili przed wojną. Za szczęściarzy uważają się m.in. Alfredo i Joseph, którzy trafiają na farmę Dorothy MacLaren w Nowej Południowej Walii. Od chwili, gdy jej mąż w pierwszych dniach wojny wyruszył na front, Dorothy, pełna ciepła i życzliwości ładna kobieta w średnim wieku, sama wychowuje trójkę swoich dzieci: Mercię, Denisa i najmłodszego, rudowłosego Brendana. Dzieci już prawie zapomniały ojca, Brendan urodził się nawet po jego wyjeździe. Z radością witają więc pojawienie się w domu dwóch sympatycznych Włochów, którzy gotują, sprzątają, pomagają w gospodarstwie i chętnie opiekują się dziećmi. Brendan zwraca się nawet do Alfreda "tato", widzi w nim wzór mężczyzny i bohatera wojennego. Alfredo odwzajemnia to uczucie, podkochuje się również skrycie w Dorothy. Do tego sielskiego zakątka przybywają też dwie uciekinierki z Niemiec, Żydówki: pani Guttman i jej córka Rachel. Dla Australijczyków są one, podobnie jak Włosi, faszystkami, nikt jednak ich za to nie prześladuje. Wzorem Alfreda i Josepha, obie pomagają w gospodarstwie. Ale tak jak Rachel jest świadoma tego, co się dzieje w Niemczech, tak jej matka z uporem tęskni za swoją niemiecką ojczyzną, jest z niej dumna i wierzy, że hitlerowcy to tylko niegroźna mniejszość, której zbrodnie wyolbrzymia australijska propaganda. Ma nadzieję, że po wojnie obie wrócą do kraju i Rachel wyjdzie za "porządnego, niemieckiego chłopca". Tymczasem dziewczyna wdaje się w romans z Josephem. Matka nie może tego znieść, ale ze strachu milczy. Dopiero na wieść o zakończeniu wojny, decyduje się rozłączyć córkę ze znienawidzonym Włochem. Donosi australijskim władzom wojskowym, jakoby jeńcy dopuszczali się molestowania seksualnego.