Nie można żaru zawinąć w papier

La papier ne peut pas envelopper la braise. "Żaru nie da się owinąć w papier". To metaforyczne przesłanie francuskiego dokumentu z 2007 roku, znanego bardziej pod angielskim tytułem Paper cannot wrap up embers. Dialogi a najczęściej monologi: osobiste wyznania i wspomnienia rozbrzmiewają w języku khmerskim. Są to bowiem zwierzenia młodych kobiet z Kambodży, które tragiczna historia kraju i własna zmusiły do prostytucji. W rozwalającej się ruderze w Phnom Penh opowiadają o swoim życiu i przetrwaniu. Ponury spadek po Czerwonych Khmerach (sieroty wojenne), najazd turystów z Zachodu, amerykańskie misje pokojowe i nowy, drapieżny kapitalizm wszystko to uczyniło młode ciała poszukiwanym towarem, którego sprzedaż umożliwi przetrwanie. Film otrzymał Europejska Nagrodę Filmową jako najlepszy film dokumentalny roku. Rithy Panh, reżyser i autor scenariusza, bezkompromisowo oskarża współczesny świat wyciszonymi głosami kobiet. Nie są one bynajmniej nieświadomymi ofiarami. A'Da probuje wspomóc swoimi zarobkami córkę i rodziców, pozostawionych bez środków do życia po przejściu Czerwonych Khmerów. Tymczasem ściąga do pomocy siostrę i zmaga się z poczuciem winy, gdy widzi, jak wyniszcza ją AIDS.