Od wyciskaczy łez do filmów dla kobiet

Określenie Chick Flick oznacza w filmowym slangu film dla damskiej publiczności. Zapraszamy na dokument śledzący historię kina dla kobiet! Począwszy od lat 80. filmy z gatunku Chick Flick stały się prawdziwym filmowym fenomenem. Zaczęły bowiem wyrażać marzenia i aspiracje współczesnych kobiet. Wśród reprezentantów nurtu są m.in.: "Kiedy Harry poznał Sally", "Bezsenność w Seattle", "Baby Boom", "Dziennik Bridget Jones", "Diabeł ubiera się u Prady", "Legalna blondynka" czy "Seks w wielkim mieście". Filmy te odniosły sukces zarówno w USA, jak i na świecie. Filmy z gatunku Chick Flick mają swoje początki w produkcjach sprzed, bez mała, 50 lat, których adresatkami były młode dziewczęta i kobiety. Dość by wymienić takie tytuły, jak "Jak poślubić milionera" z Marylin Monroe, Betty Grable i Lauren Bacall, czy "Mężczyźni wolą blondynki" z Marylin Monroe i Jane Russell. W latach 30., 40., i 50. statystyczna kobieta - zazwyczaj zamężna i z kilkorgiem dzieci - mogła patrzeć na Bette Davis czy Joan Crawford i marzyć o emancypacji. Z drugiej strony, otuchę znajdowała w odtwarzanych przez Doris Day postaciach "wiecznych dziewic", walczących o miłość. W latach 70. kobietom udało się wygrać walkę o równouprawnienie i opuścić kuchenny posterunek. W filmie krytyczka Molly Haskell komentuje to tak: "Kobiety mogą pracować ("Baby Boom"), rozwodzić się ("Sprawa Kramerów"), ponosić porażki jako matka, mieszkać samotnie i odnosić towarzyskie sukcesy ("Dziewczyna pracująca"). Mogą mieć udane życie seksualne, a nawet orgazmy ("Kiedy Harry poznał Sally"). Chick Flics podlegają licznym regułom i zasadom, stały się także przedmiotem wnikliwych studiów. Istnieją podręczniki dla początkujących scenarzystów, w których tłumaczy się, jak stworzyć hit, a Hollywoodzkie studia organizują dla swoich scenarzystów szkolenia z podstaw gatunku.