Operacja "Kusza"

W grudniu 1942 r. angielski wywiad zdobywa informację, że Niemcy pracują nad nowoczesną rakietą dalekiego zasięgu. Chociaż niektórzy doradcy rządowi, m.in. profesor Lindemann, podchodzą sceptycznie do tych doniesień, premier Winston Churchill wydaje wiceministrowi Duncanowi Sandysowi polecenie dokładnego zbadania tej sprawy. Na podstawie zdjęć lotniczych Brytyjczycy lokalizują na terenie Niemiec przypuszczalne wyrzutnie rakietowe, które bombardują podczas nalotów. Ale gdy niebawem na Londyn zaczynają spadać niemieckie rakiety V-1, staje się oczywiste, że nie zdołano zniszczyć właściwego obiektu. Brytyjskim szpiegom udaje się jednak ustalić, że nowe rakiety powstają w fabryce w miejscowości Peenemunde na północno- zachodnim cyplu wyspy Uznam, gdzie znajduje się również poligon doświadczalny. Trzej oficerowie - specjalnie przeszkoleni naukowcy: John Curtis, Robert Henshaw i Phil Bradley lądują w Holandii, skąd przedostają się do Niemiec. Podają się za duńskich lub niemieckich specjalistów, oficjalnie uznanych przez aliantów za zaginionych. Mają dotrzeć do Peenemunde. Ale już na początku misji Henshaw zostaje rozpoznany przez Bamforda, agenta gestapo, który działał na terenie Anglii, i ginie z jego ręki, zanim przekaże do centrali jakikolwiek meldunek. Curtis natrafia z kolei na żonę człowieka, pod którego się podszywa, Norę. Wymusza na niej przysięgę, że zachowa całą sprawę w tajemnicy. Nie dowierzając jej zapewnieniom, działaczka alianckiego podziemia, Frieda, zabija Norę. Po wielu perypetiach Curtis i Bradley docierają wreszcie do Peenemunde, gdzie zostają nawet zatrudnieni w fabryce produkującej rakiety V-1. Drogą radiową przekazują do Anglii pierwsze meldunki.