Początki Europy - wieś Viscri

Pod koniec XII w. wielu mieszkańców Europy Zachodniej, zwłaszcza Niemców, zaczęło się przenosić na wschód i osiedlać w Transylwanii. Pierwsi przybysze pochodzili z regionów graniczących z Flandrią, kolejna fala imigrantów pochodziła z Saksonii i to oni najwyraźniej zaznaczyli swoją obecność na ziemi rumuńskiej. Przez całe wieki zachowywali swoją etniczną odrębność, własny język, wiarę, obyczaje, prowadzili swoje szkoły. Wznosili domy mieszkalne, kościoły i budowle obronne, które swoim specyficznym stylem architektonicznym wyróżniały się w transylwańskim krajobrazie. Po roku 1990, wraz z przemianami politycznymi w Niemczech i całej Europie, zaczął się exodus w odwrotnym kierunku: wielu mieszkańców Transylwanii mających niemieckie korzenie, niektórzy z rodzin mieszkających na tych ziemiach nawet od 800 lat, wróciło w poszukiwaniu łatwiejszego życia do ojczyzny przodków. Ale równocześnie do Transylwanii zaczęła napływać kolejna, choć już nie tak liczna, fala przybyszów z Niemiec. Tym razem przyjeżdżali tu w poszukiwaniu spokoju, życia wolnego od gorączkowej pogoni za pieniędzmi i stanowiskami. Wioska Viscri jest znakomitą ilustracją owej trwającej przez wieki migracji. Zachowały się tu do dziś liczne zabytkowe budowle - pozostałość po dawnych saskich przybyszach, odrestaurowane i utrzymywane w znakomitym stanie dzięki działalności fundacji Mihai Eminescu. Fundacja ta powstała w Wielkiej Brytanii pod patronatem księcia Karola, a jej celem jest właśnie ochrona zabytków architektury saskiej w Transylwanii. Niektóre z tych budynków zajmują obecnie przedstawiciele najnowszej niemieckiej imigracji. Historia zatoczyła koło. Nowi przybysze zakładają w poniemieckich obejściach własne gospodarstwa agroturystyczne, zajmują się uprawami ekologicznymi, zakładają sklepy z pamiątkami, pensjonaty lub kawiarnie. Jeden z mieszkających w Viscri Niemców eksportuje do wielu krajów Europy Zachodniej wełniane skarpety wyrabiane przez mieszkanki wioski. Obie strony czerpią z tego zyski, a to sprzyja asymilacji.