Pocztówki z Ameryki

Post Cards from America, Wielka Brytania/USA 1994

David Wojnarowicz, zwany Jackiem Kerouakiem generacji AIDS, jedna z czołowych postaci nowojorskiej bohemy lat 80., wyrastał w domu, w którym przemoc fizyczna i psychiczna były na porządku dziennym.

Reżyseria:Steve McLean

Czas trwania:90 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat obyczajowy

Pocztówki z Ameryki w telewizji

Twórcy

  • Steve McLean

    Scenariusz

  • Steve McLean

    Reżyseria

  • NBC Universal Television Studio

    Producent

Opis programu

Krótkie, zaledwie 38 - letnie życie Davida Wojnarowicza, zwanego przez niektórych Jackiem Kerouakiem generacji AIDS, było przepełnione goryczą, cierpieniem i buntem. Przyszły malarz, fotograf, pisarz, filmowiec i twórca rozlicznych performance, jedna z czołowych postaci nowojorskiej bohemy lat 80., wyrastał w domu, gdzie przemoc fizyczna i psychiczna były na porządku dziennym. Terroryzowany wraz z matką przez ojca, szaleńca i alkoholika, nie zaznał ciepła, spokoju i poczucia bezpieczeństwa. Coraz silniej też uświadamiał sobie swoją homoseksualność. Szkołę porzucił około 16. roku życia, zamieniając ją na życie ulicznika utrzymującego się z drobnych kradzieży i świadczenie usług seksualnych. Włóczył się autostopem po Ameryce, podejmując się dorywczych prac. Spędził też kilka miesięcy w Paryżu. Po powrocie do Nowego Jorku osiadł w 1978 r. w East Village. Awangardowy, utrzymany bardziej w formie impresji filmowej niż systematycznej biografii debiutancki obraz Steve'a McLeana, wcześniej twórcy teledysków, powstał w dwa lata po śmierci Wojnarowicza zmarłego na AIDS. Za kanwę scenariusza posłużyły jego dwie autobiograficzne książki: "Close to the Knives: A Memoir of Desintegration" i "Memories That Smell Like Gasoline", ale filmowa opowieść została - nie wiedzieć czemu - odarta z wszelkich tropów umożliwiających identyfikację bohatera zarówno jako człowieka, jak i artysty. Takiego ujęcia tematu nie tłumaczy nawet fakt, że McLean skoncentrował się na traumatycznym dzieciństwie Wojnarowicza i jego wczesnej młodości spędzonej w nowojorskim półświatku. Przyszły artysta dopiero się rodził, wnosząc w dorosłość i swoją sztukę bolesny bagaż doświadczeń, gniew i bezsilność, potrzebę uczucia, sprzeciw wobec homofobicznego świata, obojętnego na ludzkie cierpienie i lekceważącego zagrożenie epidemią AIDS. Na ekranie przeplatają się luźne sceny z życia Davida, granego przez trzech różnych aktorów (odtwarzających go jako dziecko, nastolatka i dorosłego). Mały David mieszka w lichym domu w New Jersey, jest maltretowany przez ojca.