Pod nieboskłonem

Film rozpoczyna się w Dublinie w latach 90. Czterdziestoparoletni Frank Bois zjawia się w oficynie wydawniczej z manuskryptem pod pachą. W swojej biograficznej powieści autor opisuje dzieciństwo, fascynacje astronomią, opowiada o życiu matki Bernadette, która przybyła do Irlandii po wojnie, w 1946 roku. Kilkunastoletnia Bernadette mieszka wraz z rodzicami w okupowanej przez Niemców Normandii. Bawiąc się z przyjaciółmi nieomal ginie w wybuchu bombowym, jej ojciec działający w ruchu oporu zostaje stracony, a matka popełnia samobójstwo. Tragiczne przeżycia skłaniają w końcu młodą dziewczynę do ucieczki z kraju. Nielegalnie dostaje się na okręt, którym płyną amerykańcy żołnierze. Gdy wyżsi oficerowie dowiadują się o pasażerce na gapę, Bernadette zostaje zmuszona do zejścia na ląd w Dublinie. Zagubioną w obcym kraju, pozbawioną środków do życia Francuzką zainteresował się żonaty oficer imigracyjny, Jack Kelly, który nawiązuje z nią romans. Okazuje się, że Bernadette jest w ciąży, a dziecko zostało poczęte na statku. Gdy przychodzi na świat syn, on i matka pozostają pod opieką Jacka i jego żony, która akceptuje ten układ. Mijają lata. Nieślubny syn Bernadette, Frank, który urodził się karłem, zaprzyjaźnia się z Jackiem. To właśnie on zaszczepia w chłopca miłość do astronomii. Siedząc nocą na dachu Frank godzinami może patrzeć w gwiazdy i marzyć. Wtedy zapomina o swej ułomności, przez którą doznaje wielu krzywd i upokorzeń. Gdy Jack wyjeżdża z rodziną z miasta, matka Franka poznaje wkrótce amerykańskiego żołnierza z Teksasu, Terry'ego Klouta. Zostają kochankami. Terry zabiera Bernadette wraz z synem do Ameryki, ale ona nie znajduje szczęścia za oceanem. Rozpoczyna pracę jako kelnerka w barze, aby zarobić na bilet powrotny do Irlandii. Wkrótce po powrocie popełnia samobójstwo. Opublikowana powieść okazuje się wielkim bestsellerem, jej autor zdobywa międzynarodowy rozgłos. Książka staje się również pretekstem do przemyśleń na temat samotności, na jaką jest skazany ułomny człowiek.