Pokolenie nienawiści

La journée de la jupe, Francja/Belgia 2008

Nauczycielka literatury w liceum z trudem radzi sobie ze zbuntowanymi podopiecznymi. Podczas próby przedstawienia jednemu z uczniów wypada z plecaka broń. Niebawem sytuacja wymyka się spod kontroli.

Reżyseria:Jean-Paul Lilienfeld

Czas trwania:95 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat obyczajowy

Pokolenie nienawiści w telewizji

  • Jean-Paul Lilienfeld

    Scenariusz

  • Jean-Paul Lilienfeld

    Reżyseria

Opis programu

Sonia Bergerac (Isabelle Adjani) uczy literatury w liceum w biednej dzielnicy. Jej wychowankowie to mieszanina nastolatków wywodzących się z różnych krajów, kultur i religii. To co ich łączy to bunt, niechęć do nauki i szkoły. Kobiecie coraz trudniej podołać codziennym zmaganiom z opornymi podopiecznymi. Sił ubywa jeszcze bardziej, kiedy odchodzi od niej mąż. Sonia nieuchronnie zmierza w kierunku załamania nerwowego, mimo to, a może z tego powodu, postanawia przeciwstawić się konserwatywnej zasadzie wprowadzonej przez dyrektora liceum (Jackie Berroyer), zakazującej nauczycielkom noszenia spódnic. Podczas próby przedstawienia, które ma wystawić z uczniami jednej z klas dochodzi do sprzeczki i przepychanki pomiędzy dwoma chłopakami. Jednemu z nich wypada z plecaka pistolet. Przerażona, zszokowana, ale i bezgranicznie wściekła nauczycielka, dopada broni i niechcący wypala, raniąc jednego z wychowanków. Sytuacja wymyka się Soni spod kontroli. "Pokolenie nienawiści", autorski film Jean-Paula Lilienfelda, różni się od jego poprzednich produkcji. Filmowiec przechodzi nim od stylu komediowego ("XY, drôle de conception", "HS - hors service") do kina bardziej dramatycznego i zaangażowanego. Francuz chciał poruszyć ważne dla siebie tematy i dotrzeć do głębszych pokładów emocjonalnych widza. O swoich intencjach mówił: "Pokoleniem nienawiści" chciałbym dotrzeć do ludzi z historią, która mówi, że bez względu na różnice polityczne, światopoglądowe czy religijne, istnieją podstawowe wartości, kwestie nienegocjowalne i nienaruszalne. Nic dodać, nic ująć. Pokazuję, że kobiety, podwójne ofiary swojego statusu społecznego i rodzinnego, jeśli chcą, mogą przyczyniać się do istotnych zmian". Film miał premierę na festiwalu w Berlinie, we Francji zdobył nominacje do Cezara jako najlepszy film i za najlepszy scenariusz oryginalny, jednak ze względów finansowych nie doczekał się typowej dystrybucji kinowej. Niegasnącą ani na chwilę gwiazdą filmu jest Isabelle Adjani, która wcieliła się w zdesperowaną nauczycielkę.